Hayat bazen öyle sürprizler yapıyor ki, insan 'gerçekten bu kadarını beklemezdim' demekten kendini alamıyor. Manisa'da yaşanan olay da tam olarak böyle bir şey. On dört uzun yıl... Bir insan ömründen neredeyse bir çocukluk dönemi kadar.
Olay 2009 yılında başlıyor aslında. Manisa'nın Soma ilçesinde yaşayan Hüseyin K. bir gün ortadan kayboluyor. Ailesi, komşuları, herkes arıyor ama nafile. İz yok, ses yok. Ta ki geçtiğimiz günlere kadar.
Beklenmedik İtiraf
Polis ekipleri aslında farklı bir soruşturma için Hüseyin'in kardeşi Ali K.'nin evine gidiyor. Ama işte orada her şey değişiveriyor. Adamın yüzündeki o tedirgin ifade, konuşmalarındaki o tutarsızlık... Tecrübeli polisler için yeterli oluyor.
"Abimle tartıştık" diye başlıyor anlatmaya. Sonra kelimeler birbirini kovalamaya başlıyor: "Küreği kaptı elimden, korktum. Kendimi savunmak zorunda kaldım."
Temeldeki Korkunç Sır
İşin en ürpertici kısmı ise cesedin nereye saklandığı. Ali K., abisinin cansız bedenini... evet, tam da tahmin ettiğiniz yere -evin temeline- gömmüş. Üzerine beton dökmüş. On dört yıl boyunca o evde yaşamış, yemek yemiş, uyumuş. Her gün o sırrın üzerinde yürümüş.
Düşünsenize, tam 5.100 gece... Her biri kabus gibi geçmiş olsa gerek. Uykuya dalmadan önceki o son anlarda, aklına gelenler kim bilir?
Adaletin Geç De Olsa Yerini Buluşu
Savcılık talimatıyla kazı başlatılıyor. İş makineleri geliyor, temel kazılıyor ve... evet, kemikler bulunuyor. Adli Tıp'tan gelen sonuç ise her şeyi doğruluyor: Bu kemikler kayıp Hüseyin'e ait.
Ali K. şu an tutuklu, yargılanmayı bekliyor. O ise olayı 'kaza' olarak nitelendiriyor. Ama tabii, mahkeme kararını verecek.
Bu olay insana şunu düşündürüyor: Gerçekler ne kadar saklanırsa saklansın, bir gün mutlaka ortaya çıkıyor. İster on dört yıl sonra olsun, ister daha geç... Vicdan denen şey en sonunda konuşuyor.
