Zamanın nasıl geçtiğini anlamak bazen imkansızlaşıyor. Tam bir yıl olmuş ama o günün acısı sanki dün yaşanmış gibi taze. İstanbul'da bir ailenin yüreğine ateş düşüren o korkunç günden beri her şey değişti.
Sevenleri, Aysenur İnce'yi vefatının birinci yılında son yolculuğuna uğurlandığı yerde andı. Mezarı başında toplanan kalabalık, hem hüznü hem de sevgiyi aynı anda hissettirdi. Kimi zaman gözyaşlarına boğulan, kimi zaman da onunla geçirdikleri güzel anları yad eden bir kalabalık.
Bir Yıl Geçti Ama Acı Hiç Dinmedi
O günü hatırlayanlar için zamanın iyileştirici gücü pek işe yaramamış gibi görünüyor. Anne-babasının gözlerindeki o derin keder, bir yıl sonra bile aynı yoğunlukta. "Bir evladın acısını tarif etmek mümkün değil" diyor komşuları, "her gün onun yokluğunu hissediyorlar."
Mezar taşına bırakılan çiçekler, tazelerle yenilendi. Dualar, yüreklerden kopup gelen isteklerle karıştı. Her biri ayrı bir hikaye, ayrı bir anı taşıyordu aslında. Aysenur'un hayatından kesitler, sevenlerinin dilinde yeniden can buldu.
Anma Töreninde Duygusal Anlar
Toplananlar arasında sadece aile fertleri yoktu. Arkadaşları, komşuları, mahalleden tanıyanlar... Hepsi aynı acıyı paylaşmak için oradaydı. Kimi sessizce ağladı, kimi anılarını anlattı. Orada bulunan herkes için Aysenur, farklı bir yere sahipti.
Belki de en zoru, onun artık aramızda olmadığını kabullenmekti. Genç yaşta aramızdan ayrılanlar, geride hep bir 'keşke' duygusu bırakıyor. Keşke daha fazla zamanımız olsaydı, keşke son bir kez daha görüşebilseydik...
Anma töreni, aslında sadece bir veda değildi. Aynı zamanda hayata tutunmanın, acıyla yaşamayı öğrenmenin de bir simgesiydi. Aile fertleri, bu zor günde birbirlerine destek olmanın önemini bir kez daha gösterdi.
Gün batımına doğru kalabalık dağılmaya başladı. Ama geride kalan, sadece çiçekler ve mumlar değildi. Bir genç kızın hayatına dokunmuş herkeste derin bir iz bırakan anılar ve asla silinmeyecek bir sevgiydi.
