Hava ağır, yürekler burkuntu dolu. Espiye'de o malum geceyi hatırlatan bir cumartesi... 15 Temmuz'da canlarını hiçe sayanlar için toplanmış herkes. Kaymakam'ından Belediye Başkanı'na, siyasi partilerin temsilcilerinden sivil vatandaşa dek.
İlk durak, ismi artık bir abideye dönüşmüş olan Şehitler Köprüsü. Burada çiçekler bırakıldı, dualar edildi. O günü yaşayanların gözlerinde hâlâ o tüten dumanlar, o çatırtılar var sanki.
Meydanda Dalgalanan Bir Tek Yürek
Sonra kortej, hep birlikte Milli İrade Meydanı'na doğru yürüdü. İnsan seli mi dersiniz, tek yürek mi? Belli değil. Meydanda İstiklal Marşı okundu, hep bir ağızdan. Sesler titriyordu, ama bir o kadar da gür çıkıyordu gökyüzüne.
Espiye Belediye Başkanı Mustafa Karadere mikrofonu eline aldı. Konuşmasında, o geceyi unutmanın, o ihaneti hafızalardan silmenin mümkün olmadığını vurguladı. "Şehitlerimizin sayesinde ayaktayız," derken, sesindeki o titreşim her şeyi anlatmaya yetiyordu aslında.
Sadece Bir Anma Değil, Bir Söz Verme Töreni
Program, klasik bir 'anma' olmanın çok ötesine geçti. Orada bulunan herkes, bir nevi söz verdi birbirine. Bölünmez bütünlüğe, vatanın birliğine dair. Genç-yaşlı, kadın-erkek... Hepsi aynı duygu etrafında kenetlendi.
Sonunda, hüzün ve gurur iç içe geçmişti. İnsanlar dağılırken, birbirlerine bakan gözlerde aynı soru vardı: "Biz o gece düşecek miydik?" Ve aynı cevap: "Düşmedik, düşmeyeceğiz." Espiye, işte böylesine anlamlı bir günü daha geride bıraktı.
