Dumanların gökyüzünü kapladığı o korkunç gün, bir kez daha Türkiye'nin ciğerleri yanıyordu. Alevlerin arasında koşuşturan kahramanlardan biri daha, bu kez geri dönmemek üzere girdi ateşin kucağına. Adı Mehmet'ti. 42 yaşında, iki çocuk babası, tam 15 yıldır ormanlarımızın bekçisiydi.
O gün, belki de her zamankinden daha yorgundu. Sabah erkenden, eşinin hazırladığı simidi aceleyle yemiş, "Bugün işimiz zor" demişti kapıyı çekerken. Kim bilebilirdi ki bu vedanın son olacağını?
Alevler Arasında Kaybolan Kahraman
Ekip, Şile'nin kuzeyindeki ormanlık alanda aniden patlak veren yangına müdahale ediyordu. Rüzgarın yön değiştirmesiyle alevler bir anda kontrolden çıktı. Mehmet, ekip arkadaşlarını güvenli bölgeye yönlendirirken, kendisi alevlerin arasında kaldı. Son sözleri, "Siz gidin, ben arkadan geliyorum" oldu.
İtfaiye ekipleri saatler sonra ulaşabildi onun yanına. Küle dönmüş ağaçların arasında, hâlâ yangın söndürme hortumunu sımsıkı kavramış halde buldular onu. Sanki son anına kadar mücadele etmişti...
Geride Kalanlar ve Bir Milletin Minnettarlığı
Mehmet'in eşi Ayşe, gözyaşları içinde anlatıyor: "Her sabah 'Allah'a emanet ol' derdi. Bugün de öyle dedim. Ama bu kez dönmedi..." 8 ve 11 yaşındaki çocukları ise babalarının "ormanları koruyan bir süper kahraman" olduğunu düşünüyor.
Orman Genel Müdürlüğü'nden yapılan açıklamada, Mehmet'in "mesleğinin gereğini yerine getirirken" hayatını kaybettiği belirtildi. Cenazesine binlerce kişi katıldı - bazıları yüzlerce kilometre öteden gelmişti. Tabutu, meslektaşlarının omuzlarında, yıllarca koruduğu ormanların gölgesinde son yolculuğuna uğurlandı.
Bu trajedi, bir kez daha gösterdi ki; yangın söndürme ekipleri her gün ölümle burun buruna çalışıyor. Mehmet'in hikayesi, on binlerce isimsiz kahramanın sessiz mücadelesinin sadece bir yansıması...
