O gece, gökyüzüne yükselen alevlerin gölgesinde bir kahramanlık destanı yazıldı. Adını tarihe altın harflerle kazıyanlar arasında, gözünü kırpmadan şehadete yürüyen bir yiğit daha vardı.
Kardeşim... Belki sıradan bir vatandaştı dün, ama o gece bir aslan kesildi. Silahların gölgesinde dimdik durdu, tankların önüne çıktı. "Vatan sağ olsun!" diye haykırdı son nefesinde.
Son Sözleriyle Tarihe Geçti
Düşünün bir kere - sıcak bir temmuz gecesi, her şey normal görünüyordu ta ki... Aniden her yer karıştı. İnsanlar panik içinde evlerine kaçarken, o tam tersine koştu. Koştu, çünkü biliyordu: Vatan tehlikedeydi.
Abimin son anlarını gören tanıklar anlatıyor:
- "Hiç tereddüt etmedi, korkusuzca ilerledi"
- "Gözlerindeki kararlılık hâlâ hafızamda"
- "Son sözleri 'Allahüekber' oldu"
O gece, belki de farkında olmadan bir efsanenin parçası oldu. Sıradan insanların olağanüstü kahramanlıklarıyla dolu bir geceydi çünkü.
Ailesinin Gözünden: Bizim Gururumuz
"Abim her zaman böyleydi" diyor küçük kardeşi, gözleri dolarak. "Küçükken bile haksızlığa tahammülü yoktu. Son nefesine kadar da öyle yaşadı."
Aile, oğullarının fotoğraflarına bakarken hem hüzünleniyor hem de gurur duyuyor. "Keşke yanımızda olsaydı" diyorlar, "ama böyle gitmesine de şükür."
Çünkü biliyorlar ki; o artık sadece bir şehit değil, bir sembol. Cesaretin, fedakarlığın ve vatan sevgisinin canlı kanıtı...
