İstanbul'un soğuk bir akşamında, sıradan bir sokak adeta bir kabusa dönüştü. Nilay Kotan isimli genç kadın, hayatının en korkunç anlarını yaşayacaktı. Eski sevgilisi tarafından takip edildiğini bilemezdi tabii. Kim bilebilirdi ki?
O anlar güvenlik kameralarına böyle yansıdı: Bir anda beliren silahlı saldırgan, hiç tereddüt etmeden ateş etmeye başladı. Bir, iki, üç... Saymakla bitmeyen kurşunlar. Tam on beş tanesi hedefini buldu. Sokak, bir anda silah sesleriyle yankılandı. İnsanlar ne olduğunu anlamaya çalışırken, Nilay Kotan cansız bedeniyle yerde yatıyordu artık.
O Görüntüler Akıllardan Çıkmıyor
Güvenlik kameraları, o dehşet anlarını kaydetmekle kalmadı, aynı zamanda toplumun kanayan yarasını bir kez daha gözler önüne serdi. Şiddetin bu kadar pervasızca sergilenmesi, hepimizi derinden sarsıyor. Nasıl sarsmasın ki?
Olay sonrası bölgeye gelen polis ekipleri, hızla çalışmalara başladı. Saldırganın kaçtığı yönünde ilk bilgiler gelirken, aslında bu tür olayların önlenebilir olduğunu düşünmeden edemiyor insan. Daha önce de benzer tehditler almıştı kurban. Peki neden yeterli önlem alınamadı? Bu soru, cevabını bekliyor.
Ailelerin Bitmeyen Acısı
Nilay'ın ailesi ve arkadaşları, bu ani ve şiddet dolu kaybın şokunu yaşıyor. Bir anda hayatlarının en sevdiği insanı kaybetmenin acısını tarif etmek mümkün değil. Oysa dün akşam her şey normaldi. Her şey... Normal miydi gerçekten?
Son dönemde artan kadın cinayetleri, toplum olarak üzerinde daha fazla düşünmemiz gereken bir konu. Her gün yeni bir haber, yeni bir trajedi. Ve hep aynı sorular: Bu ne zaman bitecek? Ne zaman güvende hissedeceğiz sokaklarda?
Olayla ilgili soruşturma derinleştirilirken, saldırganın yakalanması için geniş çaplı bir operasyon başlatıldı. Ancak asıl mesele, bu tür olayların tekrarlanmasını engelleyecek önlemleri almakta. Yoksa yarın başka bir Nilay'ın, başka bir sokakta can vermesini izlemek zorunda kalacağız.
İstanbul'da yaşanan bu vahşet, aslında hepimize bir uyarı aslında. Şiddetin her türlüsüne karşı daha duyarlı olmamız, sessiz kalmamamız gerektiğini hatırlatıyor. Unutmayalım ki, bugün başkasının başına gelen, yarın bizim de başımıza gelebilir.
