Gözlerinizin önüne getirin: bir kadın, sırf "aile onuru" denilen o karanlık gölge yüzünden hayatını kaybediyor. Yasemin Budak'ın hikâyesi, bu ülkenin kanayan yaralarından sadece biri. Eşi, artık dayanacak gücü kalmadığını söylüyor. "Yeter!" diye haykırıyor adeta.
Olay, geçtiğimiz ayın soğuk bir gecesinde yaşandı. Yasemin, aile meclisinin (!) verdiği kararla katledildi. Kim mi bu meclis? İşte orası muamma. Ama bildiğimiz bir şey var: kararı verenler, insanlıktan nasibini almamış tipler.
"Bir anda her şey bitti"
Eşi anlatıyor gözleri dolu dolu: "Bir akşam yemeğinde her şey normaldi. Sonra... Sonrasını hatırlamak bile istemiyorum." Cümleler yarım kalıyor, ses titriyor. Yasemin'in son sözleri ise yürek burkan cinsten: "Ben suçsuzum."
Mahallelinin anlattıkları ise tüyler ürpertici. Komşulardan biri, "O gece çığlıklar duyduk ama kimse yardım etmedi" diyor. Başka bir tanık ise "Bu işte bir gariplik var" diye fısıldıyor.
Adalet nerede?
Savcılık soruşturma başlattı elbette. Ama Yasemin'in eşi, "İşler yavaş ilerliyor" diye şikayet ediyor. Avukatlar ise durumu "karmaşık" olarak nitelendiriyor. Kim bilir, belki de bazı gerçekler hiç gün yüzüne çıkmayacak.
Kadın örgütleri ayakta tabii. "Artık yeter!" diye haykırıyorlar. Sosyal medyada #YaseminİçinAdalet etiketi trend oldu bile. Peki ya sonra? Unutulup gidecek mi yine her şey?
Bu arada, Yasemin'in iki küçük çocuğu var. Onlar şimdi kim bilir hangi köşede, annelerinin resmine bakıp ağlıyorlar. Ve biz, bu ülkenin insanları olarak, yine "vah vah" çekip geçiyoruz.
