Gece yarısına doğru, Sakarya'nın serin topraklarında sıra dışı bir işbirliği sahnesi yaşanıyordu. Çiftçiler, tam bir yıl boyunca ter döktükleri mahsullerini korumak için alışılmadık müttefiklerle -jandarma ekipleriyle- el ele vermişti. Bu, sıradan bir güvenlik operasyonundan çok daha fazlasıydı.
Son zamanlarda bölgede artan tarım ürünü hırsızlıkları, insanları çare aramaya itmişti. Kimi zaman traktörlerin far ışıklarında, kimi zaman ay ışığının solgun aydınlığında, emeklerine sahip çıkıyorlardı. Jandarmanın devriye araçları tarlaların kenarında beklerken, çiftçiler de onlara eşlik ediyor, birlikte nöbet tutuyorlardı.
Bir Yıllık Emeğin Bekçileri
Aslında olan biteni anlamak için şu basit gerçeği kavramak yeterli: Bir çiftçi için tarlası sadece toprak değil, hayallerinin, umutlarının, alın terinin somutlaşmış halidir. Ve Sakarya'da bu hayaller, jandarmanın desteğiyle koruma altına alınmıştı.
Jandarma ekipleriyle çiftçiler arasındaki bu omuz omuza duruş -inanın bana- görmeye değer bir manzaraydı. Silahlı kolluk güçleriyle, elleri nasırlı üreticiler aynı amaç uğruna bir araya gelmişti. Kim derdi ki tarlalarda jandarma ile çiftçiler birlikte nöbet tutacak?
Gece Nöbetinde Bir Dayanışma Hikayesi
Gecenin karanlığı çöktüğünde, aslında her şey yeni başlıyordu onlar için. Jandarma ekipleri stratejik noktalarda konuşlanırken, çiftçiler de onlara tarlaların gizli geçitlerini, en riskli noktaları gösteriyordu. Bu işbirliği öylesine içtendi ki, adeta bir aile gibiydiler.
Sabahın ilk ışıklarına kadar süren bu bekleyişte, belki de en çarpıcı olan şey karşılıklı güven duygusuydu. Çiftçiler jandarmaya güveniyor, jandarma da çiftçilerin bilgisine. Ortak düşün ise emek hırsızlarıydı.
Bu mücadele sadece mahsul korumaktan ibaret değildi aslında. Ülkemizin en temel değerlerinden biri olan tarımın geleceği için verilen bir savaştı. Ve Sakarya'da bu savaş, jandarma ile çiftçilerin el ele vermesiyle kazanılıyordu.
