Hava, o gün sanki daha ağırdı Ula'nın üzerine. Muğla'nın bu küçük ilçesinde, normalde şen kahkahaların yankılandığı sokaklar, bugün derin bir sessizliğe gömülmüştü. Her şey, 15 yaşındaki Hilal Akyol'un başına gelen o amansız trafik kazasıyla altüst oldu. Hayatının baharında, daha alması gereken ne çok nefes, görmesi gereken ne çok gün vardı kim bilir?
Cenaze namazı, öğle vaktine denk gelen o puslu saatlerde, Ula Merkez Camii'nde kılındı. Cami avlusu, belki de hiç olmadığı kadar kalabalıktı. İnsanlar – komşular, akrabalar, sınıf arkadaşları, sadece haberini alıp gelen tanımadık yüzler – hepsi oradaydı. Hepsinin yüreğinde aynı acı, gözlerinde aynı nem vardı. Kimi usul usul ağlıyor, kimi de sanki bu genç yaştaki vefatın anlamını bulmaya çalışıyordu. İnanması gerçekten güçtü.
Hilal'in naaşı, son durağı olan Ula Şehir Mezarlığı'na, sevenlerinin omuzlarında taşındı. Orada, toprağa verilirken, annesinin feryadı adeta yürekleri paraladı. Bir evladın ardından duyulabilecek o tarifsiz acı, orada bulunan herkesi derinden sarstı. Babası ise, kelimelerin kifayetsiz kaldığı o anlarda, sadece gözyaşlarına boğuldu.
Bu acı olay, sadece bir ailenin değil, tüm bir kasabanın yüreğine kazındı. Hilal Akyol, arkasında sevgi dolu anılar ve tarifsiz bir hüzün bırakarak aramızdan ayrıldı. Mekanı cennet olsun.
