O gece her şey normaldi. Tıpkı diğer günler gibiydi. Güllü ailesinin evinde hayat akıp gidiyor, çocuklar neşeyle oynuyorlardı. Kimse birkaç saat sonra her şeyin değişeceğini tahmin edemezdi.
"Dans ediyorduk," diye anlatıyor en büyük kardeş, sesi titreyerek. "Müzik açıktı, gülüyorduk. Sonra... bir anda her şey sustu."
O Anı Asla Unutamıyorlar
Küçük kız kardeşin gözleri doluyor anlatırken. "Abimle dans ediyordum," diye ekliyor. "Sonra bir gürültü... ve karanlık. Her yer toz dumandı."
İşte o son dakikalara ait görüntüler nihayet ortaya çıktı. Ailenin güvenlik kamerasına yansıyan son anlar, aslında ne kadar mutlu olduklarını gösteriyor. Tam da bu yüzden daha da yürek burkuyor.
Hayatları Bir Anda Değişti
Büyük kardeş, "Annemizi, babamızı kaybettik," diyor ve sustuktan sonra devam ediyor: "Ama biz hayatta kaldık. Belki de onlar için yaşamalıyız."
Psikologlar çocuklarla özel olarak ilgileniyor. Travma sonrası stres bozukluğuyla başa çıkmaya çalışıyorlar - ki bu hiç kolay değil. Özellikle de bu yaşta.
Yardım Eli Uzandı
Komşular, akrabalar, hatta tanımadıkları insanlar... Herkes bu çocuklar için seferber oldu. Belediye psikolojik destek veriyor, okulları özel olarak hazırlanıyor.
Fakat en zoru, o geceyi unutmaya çalışmak. Ya da en azından, onunla yaşamayı öğrenmek.
"Rüyalarımda hâlâ dans ediyoruz," diye fısıldıyor küçük kardeş. "Ama bu sefer hep birlikte."
Ortaya çıkan son görüntüler yetkililerce inceleniyor. Kaza nedenini belirlemek için her detay önemli. Ama çocuklar için önemli olan tek şey var: kaybettikleri ailelerini geri getirememek.
Hayat devam ediyor belki, ama onlar için artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacak.
