
Havanın soğuk yüzünü iyice hissettirdiği bir Çorum sabahında, sıradan bir gün başlıyor sanmıştı herkes. Ta ki, bir evden yükselen sessiz çığlık her şeyi değiştirene kadar. Yetmişe merdiven dayamış bir adam, kendi dört duvarı içinde, kimselere veda etmeden hayata gözlerini yummuştu.
Olay, kentin bir mahallesinde meydana geldi. Komşular, uzun süredir kendisinden haber alamadıkları yaşlı adamın kapısını çalmaya karar verdiklerinde, içeriden hiçbir ses gelmemişti. Telaşa kapılmışlardı doğrusu—içlerine bir kurt düşmüştü. Durumu hemen kolluk kuvvetlerine bildirdiler.
Polis ekipleri olay yerine intikal etti. Kapıyı açtıklarında ise karşılaştıkları manzara yürek burkucuydu. 67 yaşındaki erkek, evinde hareketsiz yatıyordu. Yapılan ilk incelemeler, herhangi bir şüpheli duruma işaret etmiyordu belki ama o an orada olan herkesin yüreği sızlamıştı. İnsan, en güvendiği yerde, yalnız başına son nefesini vermişti.
Sağlık ekiplari de olay yerine çağrıldı. Ne yazık ki yapılan müdahaleler sonuç vermedi ve adamın hayatını kaybettiği resmen teyit edildi. Cenaze, otopsi işlemleri için Adli Tıp Kurumu morguna kaldırıldı. Savcılık talimatıyla başlatılan soruşturma kapsamında, ölüm sebebinin kesin olarak belirlenmesi için çalışmalar sürüyor.
Mahalle sakinleri ise şoktaydı. Kimi 'çok sessiz, sakin bir insandı' derken, kendi yaşlılık korkularını da dile getirmekten geri kalmadı. İnsanın aklına ister istemez o soru düşüyor: Kim bilir kaç kişi, aynı sessizlik içinde, haberimiz olmadan aramızdan ayrılıyor?
Bu acı olay, özellikle yalnız yaşayan yaşlılarımıza dair bir kez daha düşünmemiz gerektiğini hatırlattı. Komşuluk ilişkilerinin zayıfladığı bu hızlı çağda, belki de bir kapıyı çalmak, bir sesini duymak, bir hayatı kurtarabilir.