Serin bir Sakarya sabahında, sahile vuran dalgalar her zamanki gibiydi. Ta ki, kumların üzerinde yalnız duran o küçük, içi su dolmuş ayakkabılar görülene kadar. İnsanın içini burkan bir manzaraydı bu. Bir çocuğa ait olduğu belli olan spor ayakkabılar, sanki bir hikayenin sessiz tanıkları gibi duruyordu.
Durumu fark eden vatandaşlar hemen 112 Acil Çağrı Merkezi'ni aradılar. Ve o andan itibaren, her şey çok hızlı gelişti. Sanki bir gerilim filmi sahnesi gibiydi. Sahil Güvenlik botları denize açıldı, polis ekipleri sahilde tarama yapmaya başladı. Herkes aynı sorunun cevabını arıyordu: Bu ayakkabılar kime aitti ve neden buradaydılar?
Olası senaryolar masaya yatırıldı. Belki sadece dalgaların getirdiği sıradan bir kayıp eşyaydı. Ama ya değilse? İşte bu 'ya değilse' ihtimali, yetkilileri harekete geçiren asıl düşünce oldu. Hiç kimse, 'keşke' demek istemiyordu.
Bir Umut Işığı: Aileler Aranıyor
Ekipler, bölgedeki ailelerle iletişime geçmeye başladı. Çevrede kayıp çocuk ihbarı var mı diye titizlikle kontrol edildi. Şu an için olumlu ya da olumsuz bir bilgi yok. Ama arama çalışmaları, aynı kararlılıkla sürüyor. O minik ayakkabılar, bir çocuğun güvenliğine dair bir endişenin simgesi haline geldi.
Sonuçta, en kötü senaryoya hazırlıklı olmak, en iyisini umut etmekten geçer. Sakaryalı yetkililer de bu düsturla hareket ediyor. Her ihtimal değerlendiriliyor, her taşın altına bakılıyor. O ayakkabıların sahibi, belki de şu an evinde güvendedir. Umarız öyledir. Fakat emin olana kadar da çalışmalar devam edecek.
