Gözyaşları sel oldu, aktı. Umut Candan, bir babanın dayanılmaz acısını tüm dünyaya bir kez daha haykırdı. Sevenlerinin yüreğini burkan o anlar, küçük kızı Suna'nın objektifine böyle yansıdı.
Ne zamandır içine attığı o büyük ıstırap, nihayet dışarı vurmuştu. Mezar taşına sarılışını görmeliydiniz – sanki orada, soğuk taşın altında yatan biricik yavrusuna son bir kez daha dokunmak istiyordu. Belki de onu uyandırmak.
O fotoğraf karesi öylece düştü işte sosyal medyanın ortasına. Kimileri ‘Aman Allah’ım!’ dedi, kimileri gözyaşlarını tutamadı. Bir baba yüreğinin nasıl paramparça olduğunu anlatan o görüntü, kısa sürede binlerce paylaşıma ulaştı.
Bir Kareye Sığmayan Acı
Umut Candan’ın feryadı, sadece bir anlık öfke ya da isyan değil aslında. Yıllardır süren bir hasretin, tarifsiz bir özlemin ta kendisi. İnsan ‘Acaba zaman her yarayı gerçekten sarabiliyor mu?’ diye düşünmeden edemiyor.
Küçük Suna ise… O minik yürek, ablasının yokluğunu böyle bir günde bir kez daha hissetti. Belki de çektiği o fotoğraf, sadece bir anı değil, içinde büyüttüğü o koskocaman özlemin ta kendisiydi.
Sosyal medya kullanıcılarından destek mesajları yağdı. Kimi ‘Allah sabır versin’ diye yazdı, kimi ‘Yüreğimiz sizinle’ diye. Öyle ya, acı paylaşıldıkça belki bir nebze olsun hafifliyordu – ama gerçekten hafifler miydi?
Bu hayat, bazen öyle acımasız sürprizler yapıyor ki… Bir baba evladından ayrı kalmayı nasıl kabullensin? Kabullenmek zorunda mı zaten? Belki de zamanın iyileştirici gücüne inanmaktan başka çare yok.
Umut Candan ve ailesine bu zor günde başsağlığı diliyoruz. Mekânı cennet olsun.
