Konya'da baharın ilk günleri derin bir acıyla karardı. Henüz 16 bahar görmüş Ahmet Efe Yılmaz'ın hayatı, bir mobilya atölyesinin soğuk zemininde son buldu. Oysa daha dün gibiydi, ailesinin gözünde büyüyen bir fidan misali hayalleri vardı genç çırağın.
Olay, Selçuklu ilçesinde sıradan bir iş gününde patlak verdi. Ahmet, o sabah her zamanki gibi erkenden kalkmış, annesinin hazırladığı kahvaltıyı aceleyle yapıp işe gitmişti. Kim bilebilirdi ki bu onun son kahvaltısı olacağını?
Makinenin Acımasız Dişleri
Atölyede çalıştığı sırada, belki de dikkatsizlik, belki de eğitim eksikliği - kim bilir - ahşap işleme makinesi gencecik bedenini acımasızca kavradı. Öyle ani oldu ki, çalışma arkadaşları ne olduğunu anlayamadı ilk başta. Makinenin uğultusu arasında bir çığlık, sonra derin bir sessizlik...
İş yerindekiler hemen 112 Acil'i aradılar ama gelen ekiplerin yapabileceği pek bir şey kalmamıştı. Ahmet, olay yerinde hayatını kaybetmişti. Doktorların ifadesiyle "kurtarılamayacak durumdaydı".
Ailenin Yıkılışı
Haberi alan aile fertleri atölyeye koştu. Anne, oğlunun cansız bedenini görünce yığılıverdi. Babası ise şoktaydı, inanamıyordu. Daha dün birlikte oturup gelecek planları yaptıkları oğlu şimdi soğuk bir zeminde yatıyordu. İnsanın yüreğine işleyen bir sahneydi bu.
"Nasıl oldu, neden oldu?" soruları havada asılı kaldı. Cevap yoktu. Sadece derin bir acı ve bitmek bilmeyen bir "keşke..."
Soruşturma Başladı
Olay yerine gelen polis ekipleri inceleme başlattı. İş güvenliği uzmanları atölyede detaylı incelemeler yaptı. Makinenin teknik durumu, çalışma koşulları, güvenlik önlemleri - her şey mercek altına alındı. Mobilya atölyesi sahibi ifade vermek üzere karakola götürüldü.
Savcılık, "taksirle ölüme neden olmak" suçundan soruşturma açtı. Ancak bu, ailenin acısını dindiremezdi. Ne yasalar ne de adalet, bir annenin evladının kaybının yerini doldurabilirdi.
İş Güvenliği: Unutulan Can Güvenliği
Bu olay, Türkiye'deki iş kazalarının ne denli sıradanlaştığını bir kez daha gözler önüne serdi. Çıraklar, stajyerler, genç işçiler - en savunmasız kesim her zaman en çok risk altında olan. Eğitim eksik, denetim yetersiz, önlemler sığ.
Oysa Ahmet'in hayatı değerliydi. Tıpkı diğer tüm iş cinayetlerinde hayatını kaybedenler gibi. Belki de en acı tarafı, bu ölümlerin önlenebilir olması. Birkaç basit güvenlik önlemi, biraz daha fazla eğitim, biraz daha fazla dikkat - ve Ahmet bugün hayatta olabilirdi.
Cenaze töreninde gözyaşları sel oldu. Arkadaşları, akrabaları, komşuları... Herkes aynı düşünceyle oradaydı: "Bu genç yaşta, bu kadar erken nasıl gider insan?"
Ahmet Efe Yılmaz'ın ardından geriye kalan, ailesinin bitmeyen acısı ve toplum olarak hepimize düşen sorumluluk. İş güvenliği sadece kağıt üzerinde kalan bir kavram değil, can güvenliğimizin ta kendisi çünkü.
