Muğla'nın Marmaris ilçesi, bugün insanın yüreğini burkan bir veda sahnesine tanık oldu. Hayata erken veda eden 300 kiloluk Barış Yıldırım'ın cenazesi, alışılmadık ve bir o kadar da hüzünlü bir törenle toprağa verildi.
Olay, İçmeler Mahallesi'nde meydana geldi. Barış'ın vefat haberi, sevenlerini derinden sarstı. Ama asıl sarsıcı olan, cenazenin defin hazırlıkları sırasında yaşandı. Normal bir tabut, Barış'ın bedenini taşımaya yetmedi. Yetmediği kadar, adeta imkansızı simgeliyordu.
Ne yapılabilirdi ki? Çaresizlik içinde, farklı bir çözüm bulundu. Bir vinç çağrıldı. O ağır vinç, aslında bir insanın hayatının son yolculuğunda nasıl da incinebileceğinin sessiz bir tanığı oldu. Barış'ın naaşı, mezarının başında son kez vinçle indirildi. O anı izleyenlerin gözleri doldu, içleri burkuldu. Kimi dayanamayıp arkasını döndü, kimi de hıçkırıklara boğuldu.
Cenaze namazı, sıradan bir namaz değildi. İçmeler Camii'nin avlusu, hüzünle karışık bir dua atmosferine büründü. Cemaat, belki de hiç tanımadıkları bu genç adam için içtenlikle dualar etti. Sonra o meşakkatli yol... Cenaze, araçla taşınamayacak kadar ağırdı. Yine vinç devreye girdi ve naaş, mezarlığa bu şekilde nakledildi.
Mezarlıkta hazırlanan mezar, normalden çok daha büyüktü. Adeta hayattayken yaşadığı zorluklar, son uykusunda da onu yalnız bırakmıyordu. Sevenleri, son bir kez daha gözyaşlarını tutamadı. Toprağa verilirken herkes, Barış'ın artık huzura kavuştuğunu düşünerek teselli bulmaya çalıştı.
Bu olay, sadece bir cenaze töreninden ibaret değil. İnsanlığın, zorluklar karşısında nasıl çözümler üretebileceğinin ve en ağır anlarda dahi saygıyı elden bırakmamanın bir göstergesi. Barış Yıldırım'ın ardından, geride kalanlar belki de hiç unutamayacakları bir vedaya tanık oldu. Acı, ağırlığıyla orantılıydı adeta.
