Hani derler ya, hayat bazen en acımasız yüzünü gösterir işte - tam da böyle bir andayız. Adana'nın Ceyhan ilçesi Gümürdülü Mahallesi'nde yaşanan o korkunç kaza, bir ailenin yüreğine ateş düşürdü.
Dün öğle saatleri... Güneş tepedeyken, 8 yaşındaki Yusuf Aslan, ailesine ait traktörün arkasındaki römorkta oturuyordu. Kim bilebilirdi ki o anın son anları olacağını? Traktörü kullanan sürücü, manevra yaparken fark etmedi küçük Yusuf'u. Ve işte o an... O korkunç an geldi çattı.
Bir Anlık Dalgınlık, Bir Ömürlük Acı
Traktörün arka tekerleği minik Yusuf'a çarptığında her şey birkaç saniyede oldu. Sanki zaman dondu o mahallede. Çığlıklar, koşuşturmalar, 'Aman Allahım' çığlıkları... Hepsi birbirine karıştı.
Olay yerine hemen 112 Acil Servis ekipleri sevk edildi tabii ki. Doktorlar, paramedikler - herkes seferber oldu. Ama ne yazık ki... Yusuf'a yapılan tüm müdahalelere rağmen hayata döndüremediler onu. Kalbi durmuştu bir kere. O minicik kalp, o koskoca traktörün altında ezilmişti.
Ailenin Yüreğine Düşen Ateş
Şimdi o mahallede bir ev var - içinde yüreği yanan bir aile. Yusuf'un sevdiği oyuncakları belki hâlâ odasında duruyor, ama o yok artık. Okul çantasını hazırlayacak kimse kalmadı evde. Ailenin tek çocuğuydu Yusuf - gözlerinin nuru, evlerinin neşesi.
Olayla ilgili soruşturma başlatıldı elbette. Savcılık ekipleri olay yerinde incelemelerde bulundu, ifadeler alındı. Traktörü kullanan sürücü gözaltına alındı önce, sonra adli kontrol şartıyla serbest bırakıldı. Ama hangi ceza geri getirebilir ki o minik yavruyu?
Böyle kazalar - işte bunlar en acı olanları. Önlenebilir olanlar. Belki biraz daha dikkat, belki bir anlık 'Acaba arka tarafta kimse var mı?' sorusu... Kim bilir, belki de her şey çok farklı olabilirdi.
Cenaze töreni için hazırlıklar yapılıyor şimdi. Gümürdülü Mahallesi'ndeki camiden kaldırılacak cenaze, aile mezarlığına defnedilecek. Ama o küçük beden toprağa verilirken, geride kalanların yüreğindeki acı hiç dinmeyecek gibi görünüyor.
Bu tür kazalar - tarım aletleriyle ilgili olanlar - maalesef hiç de nadir yaşanmıyor ülkemizde. Her seferinde 'Keşke'ler kalıyor geriye. Keşke biraz daha dikkatli olsak, keşke çocukları bu tür tehlikeli ortamlardan uzak tutsak...
Küçük Yusuf'un acısı, hepimizin yüreğinde bir sızı olarak kalacak. Umuyoruz ki böyle acılar bir daha yaşanmaz - hiçbir aile evlat acısı görmek zorunda kalmasın.
