Kayseri'nin soğuk bir akşamında hayat, bir kez daha acımasız yüzünü gösterdi. Edanur Tatlıoğlu - henüz 19'unda, hayallerinin peşinden koşan bir genç kız - trafiğin insafsız dişlileri arasında can verdi. O gece, belki de sıradan bir eve dönüş yolculuğunun sonu olacaktı.
Ne yazık ki bu hikaye, Türkiye'nin dört bir yanında defalarca duyduğumuz o bildik trajedi senaryosunun bir yenisi. Her gün onlarca aile aynı acıyı yaşıyor. Peki ne zaman uyanacağız bu kabustan?
Bir Anda Her Şey Değişti
O korkunç kaza anında neler yaşandığını tam olarak bilmek mümkün değil. Ancak şunu biliyoruz ki; bir genç kızın tüm geleceği, bir ailenin tüm umutları bir anda söndü. Edanur'un sevdiklerine son bir kez sarılma, son bir kahkahasını duyurma şansı bile olmadı.
İşin en acı tarafı? Bu kazanın önlenebilir olması. Evet, duyuyorum itirazları - "kader" diyenleri. Ama gerçek şu ki trafik kazalarının büyük çoğunluğu insan hatasından kaynaklanıyor. Dikkatsizlik, aşırı hız, belki de o anki bir dalgınlık...
Sayılarla Değil, Hayatlarla Konuşalım
İstatistikler soğuk rakamlardan ibaret. Oysa her rakamın ardında Edanur gibi bir hayat, bir aile, yarım kalan binlerce plan var. Kayseri'de yaşanan bu acı olay, aslında tüm Türkiye'nin ortak derdi.
Belki de artık rakamlardan sıkıldık - ya da daha doğrusu, rakamların ardındaki insan hikayelerini görmeye başladık. Edanur sadece bir istatistik değildi. Komşu kızı, arkadaş, öğrenci, hayalperest bir gençti.
Peki Ne Yapmalı?
Bu sorunun basit bir cevabı yok maalesef. Ama şunu biliyorum: Her kazadan sonra aynı temennileri dile getirmekten, aynı acı paylaşımlarını yapmaktan vazgeçmeliyiz. Somut adımlar atma zamanı geldi de geçiyor bile.
- Trafik eğitimi okul öncesinden başlamalı
- Denetimler sıklaştırılmalı
- Altyapı sorunları acilen çözülmeli
- Toplumsal bilinç artırılmalı
Bunlar klişe gibi görünebilir ama işe yarıyorlar. Yeter ki samimi ve kararlı olalım.
Edanur'un ailesine ve sevenlerine başsağlığı diliyorum. Bu acıyı kelimelerle tarif etmek mümkün değil. Umarım bir gün, hiçbir aile böyle bir haberle sarsılmaz. O gün gelene kadar mücadeleye devam...