Elazığ'da yaşanan bir trajedi, yürekleri burktu. Bir inşaat işçisi, çalıştığı şantiyede meydana gelen göçük sonucu hayatını kaybetti. Olay, şehrin göbeğinde, herkesin nefesini kesen bir anda gerçekleşti.
İşçinin enkaz altından çıkarılması için saatlerce süren çabalara rağmen, kurtarma ekipleri onu hayata döndüremedi. Acı haberi alan ailesi ve arkadaşları, gözyaşlarına boğuldu. Kim bilir belki de o sabah evden çıkarken son kez gülümsemişti, kim bilir belki de en sevdiği şarkıyı mırıldanıyordu...
Son Yolculuk
Cenaze töreni, hüzünlü bir havada gerçekleşti. Sevenleri, işçinin naaşını son kez görmek için toplandı. Dualar, gözyaşları ve sessiz çığlıklar eşliğinde toprağa verildi. Orada, belki de hiç tanımadığımız bir hikayenin son sayfası kapandı.
Bu tür olaylar, iş güvenliğinin ne kadar önemli olduğunu bir kez daha hatırlatıyor. Her gün evlerine sağ salim dönmeyi uman işçilerin hayatları, bir anlık dikkatsizlikle kararıveriyor. Peki, bu acıların tekrarlanmaması için neler yapılmalı? Belki de cevap, daha sıkı denetimlerde ya da biraz daha fazla özen gösterilmesinde yatıyordur.
Elazığlılar, bu acı olayla bir kez daha sarsıldı. Umarız, böyle haberleri bir daha duymak zorunda kalmayız...
