O an her şey o kadar hızlı oldu ki, ne olduğunu anlamaya fırsat bile bulamadılar. Elazığ'ın o bildik huzuru, bir anda yerini tam bir kabusa bıraktı.
Düşünsenize - sıradan bir gün, belki de piknik niyetine çıkmışlardı. Ama doğa bazen çok acımasız olabiliyor. Aniden kabaran nehir suları, o sırada nehir yatağında bulunan dört kişilik aileyi adeta bir tuzağa düşürdü.
Ölümle Dans Eden Aile
Su seviyesinin yükselmesiyle birlikte, etrafları tamamen sularla çevrildi. Çaresizlik mi? Hayır, onlar için o an tek çare vardı: birbirine sıkı sıkıya sarılmak.
İnsanın tüylerini diken diken eden o görüntülerde, aile fertlerinin birbirine kenetlendiğini görmek... Sanırım hayata tutunmanın en saf halini yaşadılar o an. Birbirlerine olan inançları ve sevgileri, belki de onları ölümün pençesinden kurtaran en büyük güç oldu.
Kurtarılış Anı Nefes Kesti
Olay yerine ulaşan AFET ekipleri, tam bir profesyonellikle çalıştı. Zorlu koşullar altında - hani derler ya, 'ateş çemberinden geçer gibi' - aileye ulaşmayı başardılar.
Kurtarma operasyonu sırasında yaşanan gerilim ise gerçekten tarif edilemez cinstendi. Her an her şey olabilirdi çünkü. Suyun gücü hiç de hafife alınacak gibi değildi.
Neyse ki, sonuç mutlu bitti. Aile üyeleri tek tek güvenli bölgeye alındığında, orada bulunan herkes derin bir nefes aldı. O anki rahatlama hissini tahmin edebiliyor musunuz?
Hayatın Kıymetini Hatırlatan Olay
Bu olay bize şunu bir kez daha hatırlattı: Doğa her zaman öngörülebilir değil. Bir anlık dalgınlık, bazen çok büyük bedeller ödetebiliyor.
Ama aynı zamanda, insanın hayata tutunma gücünün ne kadar muazzam olduğunu da gösterdi. O aile için, o an dünyadaki tek gerçek birbirleriydi - gerisi teferruattı.
Elazığ'da yaşanan bu olay, belki de bize en çok ihtiyaç duyduğumuz şeyi hatırlattı: hayatın kıymetini ve sevdiklerimizle geçirdiğimiz her anın değerini...
