Gaziantep'in hafızasına kazınacak o gün, aslında sıradan bir cumartesi başlangıcıydı. Ahmet'le İsmail - ikisi de henüz hayatın baharında iki delikanlı - evden çıkarken annelerine şu sözü vermişlerdi: "Az sonra döneceğiz, merak etme."
Parka doğru pedal çevirirken, aklındaki tek şey oynayacakları oyundu belki de. Kim bilir, belki de maçın heyecanıyla yarışıyorlardı. Ama hayat bazen işte böyle acımasız dönüyor.
O An Her Şey Altüst Oldu
Sanki zaman dondu o anda. İki gencin bisikletiyle bir aracın yolu kesişti - ve her şey bir anda değişti. Oyun oynamaya giden iki arkadaş, artık bir trafik kazasının mağdurlarıydı.
Olay yerine ulaşan sağlık ekipleri ne yazık ki ellerinden geleni yaptı. Ahmet ve İsmail'i kurtarmak için var güçleriyle çalıştılar. Ama bazen hayat acı gerçeklerle yüzleştiriyor insanı.
Şok ve Hüzün Bir Arada
Mahalle sakinleri o anları anlatırken hâlâ şoktalar. "Daha dün gibi," diyor bir tanık, "cıvıl cıvıl konuşarak geçtiler önümden. Sonra o korkunç ses..."
Olay yerine koşan ailelerin çığlıkları ise hâlâ kulaklarda. Bir anne için en kötü kabus - evladını beklerken onun cansız bedeniyle karşılaşmak. İnsanın içini acıtan, tarifsiz bir acı.
Polis ekipleri olayla ilgili soruşturmayı derinleştirirken, aslında hepimizin kendine sorması gereken sorular var: Trafikte gerçekten dikkatli miyiz? Can güvenliği her şeyden önemli mi?
Bir Mahallenin Yüreği Yanık
Gaziantep'in o mahallesi artık eskisi gibi değil. Sokaklarında iki gencin kahkahası eksik. Komşular, "Onları son görüşümüz hâlâ gözümün önünde," diye anlatıyor.
Bu trajedi bize şunu bir kez daha hatırlattı: Hayat kıymetini bilmediğimiz anlarda, en acı sürprizleri yapabiliyor. Ahmet'le İsmail'in ardından yanan bir mum belki, ama geride bıraktıkları acı o kadar büyük ki...
Genç yaşta veda eden bu iki canın hatırası, hepimizin yüreğinde bir sızı olarak kalacak gibi görünüyor. Onları saygıyla anıyor, geride kalanlara sabır diliyoruz.
