Gebze'de o bildiğimiz Cumartesi sabahı, aslında hiç de sıradan değildi. Her şey bir anda oldu - bir nefeslik zaman diliminde hayatlar paramparça oldu adeta.
Şu bina çökme olayını düşünüyorum da... İnsanın içi acıyor gerçekten. Dört can, dört nefes, dört hikaye bir anda silinip gitti. Bilir ailesiydi onlar - belki komşunuz, belki akrabanız, belki de sıradan bir vatandaş. Ama artık hepimizin ortak acısı oldular.
Son Dakikada Gelen Haber Yürekleri Dağladı
O gün, o saat, o an... Kim bilebilirdi ki bir binanın çöküşünün bu kadar derin yaralar açacağını? Acı haber geldiğinde herkes donup kaldı resmen. İnsan "Nasıl yani?" diye sorası geliyor ama cevap yok. Hiçbir cevap bu acıyı dindiremez zaten.
Ailenin dört ferdi için düzenlenecek cenaze töreni, aslında hepimizin ortak matemine dönüştü. İnsan düşünmeden edemiyor - acaba son anlarında neler hissettiler? Ne düşündüler? Belki de en korkunç olanı, hiçbir şey düşünmeye vakit bulamamalarıydı.
Gebze'nin Kalbi Bugün Ağırlıkla Atıyor
Şehrin o bildiğimiz koşuşturmacası bugün farklı. Sokaklarda bir hüzün, bir ağırlık var. İnsanların yüzlerindeki ifade bile değişik - olağanüstü bir durumun ağırlığı çökmüş herkese.
Cenaze töreni için hazırlıklar... Ah, ne tuhaf kelimeler bunlar. Aslında hiç hazırlık olmamalı böyle şeylere. Ama mecbursunuz işte - hayat devam ediyor derler ya, acılar da onun parçası maalesef.
Bilir ailesinin yakınları için belki de en zoru, bu ani vedayı kabullenmek. Bir sabah uyanıyorsunuz ve sevdikleriniz yok. Yok işte - kelimeler yetmiyor bazen anlatmaya.
Toplum Olarak Sorgulama Zamanı
Bu tür olaylar olduğunda hep aynı sorular geliyor insanın aklına: Önlenemez miydi? Tedbir alınamaz mıydı? Aslında cevaplar belli ama... Neyse, şimdi zamanı değil belki de bu sorgulamaların. Önce acıyı paylaşalım, yaraları sarmaya çalışalım.
Gebze'de yaşanan bu acı olay, aslında hepimize bir kez daha hatırlattı: Hayat bir nefes kadar yakın, bir o kadar da uzak. Bilir ailesine Allah'tan rahmet, yakınlarına başsağlığı diliyorum. Geride kalanlara ise sabır - çok ama çok sabır.
Unutmayalım ki; her acı, bir öğreti aslında. Umarım bu acıdan ders alırız da, bir daha böyle haberler okumayız.
