Hani bazı haberler vardır, yüreğinizi burkar... İşte tam da öyle bir gün daha yaşadık. Şırnak'ta meydana gelen o amansız maden kazası, bir ailenin daha yüreğine ateş düşürdü. Orhan Maskar ismi, artık bir istatistikten çok daha fazlası - bir baba, bir eş, belki de bir çocuk...
Gediz'in o bildik kokusunda, acıyla karışık bir hüzün vardı dün. Aile mezarlığı - insanın en son gitmek istediği yer aslında, değil mi? Ama Orhan'ın son durağı burası oldu. Cenaze namazı, öğle vaktine denk getirilmişti. Cami avlusu, tıklım tıklımdı - insan yüzlerinde o içe işleyen çaresizlik ifadesi...
Son Veda Töreninde Duygusal Anlar
Tabut omuzlardaydı. Her adım, sanki biraz daha ağırlaşıyordu. Ailenin feryadı ise - ah, o nasıl tarif edilir ki? Belediye ekipleri, mezarlık hazırlıklarını tamamlamıştı çoktan. Her şey, o acı gerçeğe hazırlıklı olmak için yapılıyordu aslında.
Gediz Belediye Başkanı Mehmed Ali Saraçoğlu'nun sözleri hâlâ kulaklarda: "Bu acıyı hep birlikte yüreğimizde hissediyoruz." Resmî konuşmaların soğukluğundan uzak, samimi bir dille sesleniyordu. Sanki her kelimesi, Orhan'ın arkasından dökülen bir damla göz yaşı gibiydi.
Şırnak'tan Kütahya'ya Uzanan Acı Yolculuk
Olay, geçtiğimiz günlerde Şırnak'ın Beytüşşebap ilçesinde patlak vermişti. Maden ocağı - yerin yüzlerce metre altı, karanlık... Ve bir anda her şey altüst oluvermişti. Orhan Maskar, enkaz altında kalanlardandı. Kurtarma ekipleri gece gündüz demeden çalıştılar ama nafile...
Cenazesi, doğduğu topraklara getirildi. O uzun yolculuk - artık sessiz, artık hareketsiz. Gediz'e varış, yeni bir acının başlangıcı oldu adeta. Sevenleri, komşuları, mahalleli... Hepsi oradaydı. Kimi gözyaşlarını tutamıyor, kimi sessizce dua ediyordu.
Şimdi soruyor insan kendine: Madenlerdeki bu can pazarı ne zaman bitecek? Kaç Orhan daha toprağa verilecek? Cevabı olmayan sorular işte...
Orhan Maskar'ın ardından, geriye kalan ise tarifsiz bir acı ve yürekleri dağlayan bir boşluk. Ailesine sabırlar diliyoruz - bu zor günlerde yalnız olmadıklarını bilsinler istiyoruz.
