O gün her şey sıradan bir yaz akşamüstü gibi başlamıştı. Silivri'nin o meşhur çay bahçesi, yorgunluğunu atmak isteyen vatandaşlarla doluydu. Kimi çayını yudumluyor, kimi sohbet ediyor, kimiyse sadece denizin o huzur veren sesini dinliyordu. Ta ki o korkunç gürültüye kadar.
Birden... Aniden... Sanki dağ yerinden oynuyordu. Tam 40 metre yükseklikten kopan dev kaya parçaları, adeta bir çığ gibi aşağıya doğru inmeye başladı. O an orada bulunanlar için zaman donmuştu. Gözlerini kırpmaya bile fırsat bulamadan, korkunç bir senaryonun içinde bulmuşlardı kendilerini.
Mucize mi? Şans mı? Kim Bilebilir...
İnanmak gerçekten zor ama o koca kayalar tam da çay bahçesinin hemen yanına düştü. Birkaç metre sola ya da sağa düşmüş olsaydı, bugün çok farklı haberler konuşuyor olabilirdik. İşin tuhafı, o an orada bulunanların anlattıklarına bakılırsa, herkes önce bir deprem olduğunu sanmış. Öyle ya, böyle bir şeyi kim bekleyebilirdi ki?
"Hayatımda böyle bir şey görmedim" diyor olay yerine gelenlerden biri. Ses tonundaki titreme hala geçmemiş. "Bir anda gökten taş yağıyor sandık. Çocuklar ağlıyor, kadınlar çığlık atıyordu. Allah'tan kimseye bir şey olmadı ama insanın aklı almıyor işte."
Peki Ya Sonrası?
Olay yerine kısa sürede polis, itfaiye ve sağlık ekipleri sevk edildi. Çay bahçesi ve çevresi hemen güvenlik altına alındı. Yetkililer bölgede incelemeler yaparken, vatandaşlar da o korku dolu anları atlatmaya çalışıyordu. Bazıları hala ellerinin titrediğini söylüyor, bazılarıysa "Allah korusun" diyerek olayı anlatmaya bile çekiniyor.
Aslında düşününce... Bu tür olaylar bize ne kadar savunmasız olduğumuzu hatırlatıyor. Bir anlık bir şans, bir saniyelik bir fark hayat kurtarabiliyor. Silivri'deki bu olay da bunun en acımasız kanıtıydı adeta.
Uzmanlar bölgedeki kaya yapısının incelenmesi gerektiğini söylüyor. Ben de katılıyorum onlara - çünkü kimse böyle bir tehlikeyle burun buruna gelmeyi hak etmiyor. Umarım yetkililer gerekli önlemleri alır da, bir daha böyle korku dolu anlar yaşamayız.
