İstanbul'un kalabalık caddelerinden birinde, sıradan bir gün birdenbire nefesleri kesen bir drama sahne oldu. Her şey o kadar hızlı gelişti ki, oradan geçenler olan biteni anlamaya fırsat bulamadı bile.
Küçük çocuk, ailesinin bir anlık dalgınlığını fırsat bilmiş olacak ki, kendini tramvay yoluna atmıştı. Sanki zaman dondu o anda. İnsanların çığlıkları, tramvayın yaklaşan sesi ve o küçücük çocuğun masumiyeti... Hepsi bir araya gelmişti.
Saniyeler İçinde Gerçekleşen Kahramanlık
Tam o sırada, adeta bir çizgi film kahramanı gibi çıkageldi. İsmini bile bilmediğimiz bu sıradan insan, olağanüstü bir refleksle harekete geçti. Aslında düşünsenize, her gün yanından geçip gittiğimiz yüzlerce yüz arasından biriydi. Ama işte o an farklıydı.
Koşuyordu. Öyle hızlı koşuyordu ki, ayakkabılarının asfalta değdiği her an hayati önem taşıyordu. Tramvayın gürültüsü giderek yaklaşıyor, insanlar donup kalıyordu. Kimileri elleriyle yüzlerini kapatmış, o anı görmek istemiyordu.
Kameranın Yakaladığı O An
Güvenlik kameraları her şeyi kaydediyordu. Görüntülerde açıkça belli oluyordu ki, sadece birkaç saniye daha geç kalsaydı, trajedi kaçınılmaz olacaktı. Adam çocuğa yetiştiği anda, tramvayın rüzgarı bile hissediliyordu.
Çocuğu kollarıyla sarıp sarmaladı, kendi vücuduyla onu koruma içgüdüsüyle. Sonra o müthiş hamle... Bir eliyle çocuğu kavradı, diğeriyle de dengede kalmaya çalıştı. İnsan adrenalinin nelere kadir olduğunu gösterircesine.
Ve işte o mucizevi an: İkisi de güvendeydi. Tramvay yanlarından geçip giderken, yerde oturmuş, nefes nefese kalmışlardı. Çocuğun şaşkın bakışları, kahramanın yüzündeki rahatlama ifadesi... Kameralar bunları da kaydetmişti.
Sonrasında Yaşanan Duygu Yüklü Anlar
Ortalık bir anda sese boğuldu. İnsanlar koşarak yanlarına geldi. Kimi çocuğu kontrol ediyor, kimi kahraman vatandaşı tebrik ediyordu. Ama en çarpıcı an, çocuğun ailesinin olay yerine ulaştığı andı.
Anne - gözyaşları içinde - önce çocuğuna sarıldı, sonra da onu kurtaran adama. Kelimeler yetmiyordu minnettarlığını ifade etmeye. Zaten böyle anlarda sözler ne kadar yetersiz kalıyor değil mi?
Olay yerine gelen güvenlik görevlileri ve diğer yetkililer, durumu kontrol altına aldı. Çocuk sağlık kontrolünden geçirildi ve şükürler olsun ki, ciddi bir fiziksel zarar görmemişti. Psikolojik olarak ise - kim bilir - belki bu anı hayatı boyunca unutamayacaktı.
İstanbul Trafiğinde Bir Hayat Dersi
Bu olay bize ne gösterdi? Aslında hepimiz biliyoruz ki, İstanbul'un yoğun trafiği ve kalabalığı içinde benzer riskler her an mevcut. Ama bazen - işte böyle - sıradan bir vatandaşın olağanüstü davranışı, her şeyi değiştirebiliyor.
Belki de en güzeli, kahramanımızın yaptığı açıklamaydı: "Ben sadece herhangi bir insanın yapacağı şeyi yaptım." Ne kadar mütevazi değil mi? Oysa yaptığı şey, bir çocuğun hayatını kurtarmaktı.
İstanbul - her gün milyonlarca hikayeye ev sahipliği yapan bu kadim şehir - bugün de bize insanlığın güzelliklerinden birini hatırlattı. Bazen en umulmadık anlarda, en sıradan insanların içindeki olağanüstü kahramanlar ortaya çıkıveriyor.
