Gözlerime inanamadım doğrusu. Kocaeli'nin Derince ilçesinde, bir okulda yaşananlar gerçekten insanın kanını donduruyor. Düşünsenize, çocuğunuzu güvende olması için gönderdiğiniz okulda böyle bir vahşet...
Olay, Şehit Selçuk Gürdal Ortaokulu'nda meydana geldi. 7. sınıf öğrencisi M.A.'nın başına gelenler, belki de hayat boyu unutamayacağı bir travmaya dönüştü. Temizlik görevlisi olan 42 yaşındaki M.A. (sanık), öğrencinin yüzüne -evet, yanlış duymadınız- yüzüne sigara bastırmakla suçlanıyor.
O Anlar Kamerada
Okulun güvenlik kameraları, her şeyi açıkça gösteriyor. Görüntülerde temizlik görevlisinin öğrenciye yaklaştığı ve elindeki sigarayı çocuğun yanağına söndürdüğü net bir şekilde belli oluyor. Bu nasıl bir vicdansızlık, nasıl bir insanlık ayıbı?
Olay sonrası öğrenci M.A., hem fiziksel hem de psikolojik olarak ciddi şekilde etkilenmiş. Ailesi durumu fark edince hemen okul yönetimine ve ardından savcılığa başvurmuş. Haklılar da - hangi anne baba böyle bir şeye sessiz kalabilir ki?
Adalet Yerini Buldu
Savcılık, olayla ilgili soruşturma başlattı ve hızlı bir şekilde hareket etti. Toplanan deliller, tanık ifadeleri ve güvenlik kamerası görüntüleri neticesinde, temizlik görevlisi M.A. hakkında 'kasten yaralama' suçundan tutuklama talebiyle mahkemeye sevk edildi.
Mahkeme, sanığın tutuklanmasına karar verdi. Yani en azından adalet yerini buldu diyebiliriz. Ama o çocuğun yaşadığı travma, kolay kolay geçecek gibi değil maalesef.
Okul yönetimi konuyla ilgili gerekli idari işlemleri başlattığını açıklarken, Milli Eğitim Müdürlüğü de olayı şiddetle kınadı. Haklılar tabii - okullarımızın güvenli liman olması gerekirken böyle olayların yaşanması kabul edilemez.
Toplumsal Bir Yaraya Parmak Basıyor
Bu olay aslında çok daha büyük bir soruna işaret ediyor bence. Okullarımızdaki yardımcı personel seçim süreçleri, denetim mekanizmaları ve öğrenci güvenliği konularında ciddi eksiklikler olduğu ortada.
- Okullarda çalışan personelin geçmiş kontrolleri yeterince titiz yapılıyor mu?
- Öğrencilerimize kendilerini korumayı öğretiyor muyuz?
- Bu tür vakalarda psikolojik destek mekanizmaları yeterli mi?
Bütün bu sorular, eğitim sistemimizin üzerinde ciddiyetle düşünmesi gereken meseleler olarak karşımızda duruyor. Umarım bu acı olay, gerekli önlemlerin alınması için bir dönüm noktası olur.
O küçük çocuğun yüzündeki o iz, belki zamanla geçer. Ama ruhundaki yara? Onun iyileşmesi çok daha zor olacak gibi görünüyor. Ve biz yetişkinler olarak, çocuklarımızı korumakta ne kadar başarılı olduğumuzu bir kez daha sorgulamalıyız.
