Gece yarısına doğru, İzmir'in Dikili ilçesi açıklarındaki deniz adeta bir insanlık dramına sahne oluyordu. Sanki fırtına öncesi sessizlik gibiydi her şey - oysa asıl fırtına, o küçük botun içinde kopuyordu.
Sahil Güvenlik Komutanlığı ekipleri, o gece rutin devriyelerinden çok daha fazlasını yapacaklarını biliyorlardı belki de. Radar ekranlarındaki o küçük nokta, aslında onlarca hayatın kaderini taşıyordu.
Gece Yarısı Operasyonu
Tam da mehtabın denize vurduğu saatlerde... Operasyon aniden başladı. İki Sahil Güvenlik botu, adeta geceyi yararak ilerliyordu. Hedefleri belliydi: Lastik botla seyahat eden düzensiz göçmenler.
Bulundukları anda -biliyor musunuz?- botta tam 56 kişi vardı. Hepsi de umuda yolculuk ediyordu ama o umut, neredeyse bir trajediye dönüşmek üzereydi. Deniz dalgalıydı, bot ise fazlasıyla kalabalık.
Kurtarılan Hayatlar
Operasyon sonrası açıklama geldiğinde, herkes nefesini tutmuştu. 56 göçmen güvenli bir şekilde kurtarılmıştı. İçlerinde kadınlar, çocuklar -hatta bebekler- vardı. Hepsi de hayallerinin peşinden gidiyorlardı ama yöntem yanlıştı, çok yanlıştı.
Şimdi düşünüyorum da... O botta kaç hikaye, kaç umut vardı acaba? Belki de hepsi daha iyi bir hayatın hayalini kuruyordu. Ama işte, insan kaçakçıları bu hayalleri sömürmeyi iyi biliyorlar.
Sonrası Ne Olacak?
Göçmenler şu an Göç İdaresi Başkanlığı'na teslim edildi. Yasal süreç başladı bile. Bu arada -size şunu söylemeden geçemeyeceğim- insan kaçakçıları hala ortalarda dolaşıyor. Onları bulmak için operasyonlar sürüyor.
Bu olay aslında bize bir kez daha gösterdi ki: Göç meselesi sadece bir güvenlik sorunu değil, aynı zamanda insani bir kriz. O botta kim bilir kaç doktor, kaç mühendis, kaç öğretmen vardı?
Son sözüm şu: Umut, denizde kaybolmamalı. Ama yasal yollardan, güvenli şekilde...
