Edebiyat dünyasında çığır açan bir gelişme yaşandı - neredeyse unutulmaya yüz tutmuş bir hazine yeniden keşfedildi adeta. Cengiz Aytmatov'un o muazzam eseri Cemile, şimdi Ortak Türk Alfabesi ile ikinci bir hayat buldu.
İşin garip tarafı şu ki, bu klasik eser yıllardır zaten dilimizdeydi ama şimdi bambaşka bir ruhla karşımızda. Ortak Türk Alfabesi denilen şey -ki bence harika bir fikir- bütün Türk dünyasının aynı harflerle okuyup yazabilmesi demek. Düşünsenize, İstanbul'dan Bişkek'e, Bakü'den Taşkent'e kadar herkes aynı alfabeyle bu güzelim hikâyeye ulaşabilecek.
Peki Neden Şimdi?
Aslında bu proje geç kalmış bir buluşma gibi. TİKA'nın öncülüğünde hayata geçirilen bu çalışma, Türk Keneşi ve Türk Akademisi gibi kurumların da desteğiyle nihayet meyvesini verdi. Yani tek taraflı bir çaba değil, kolektif bir rüyanın gerçeğe dönüşmesi diyebiliriz.
Cemile'yi bilenler bilir - o müthiş aşk hikâyesi, o savaş yıllarının acımasız gerçekliği içinde filizlenen imkânsız gibi görünen duygular... Aytmatov'un dehası zaten burada yatıyor; insan ruhunun en derin köşelerine dokunabilmesinde.
Alfabe Birliği: Kültürel Köprüler Kurmak
Ortak alfabe meselesi sadece teknik bir konu değil aslında. Bence kültürel bir dirilişin habercisi. Türk dünyası -ki bu ifadeyi severek kullanıyorum- yıllardır iletişim kopuklukları yaşıyordu. Aynı kökenden gelen dillerimiz farklı alfabelerle yazılıyordu ki bu büyük bir handikaptı.
Şimdi ise durum değişiyor. Bu projeyle birlikte sadece Cemile değil, belki gelecekte daha nice ortak eserler bu alfabeyle hayat bulacak. Kültür Bakanlığı'nın da desteğiyle -ki onlar olmasa bu işler yürümez- yayıncılık dünyasında yeni bir soluk doğuyor.
Gerçekten etkileyici olan şu: Bu alfabe birliği sadece bugünü değil, yarını da şekillendirecek. Genç nesiller artık kardeş edebiyatları daha kolay okuyabilecek, kültürel bağlar güçlenecek. Bana sorarsanız geç kalınmış ama çok değerli bir adım.
Son sözüm şu: Cemile zaten ölümsüz bir eserdi, şimdi ise daha geniş coğrafyalarda daha çok okura ulaşma imkânı bulacak. Edebiyatın birleştirici gücüne inanan biri olarak söylüyorum - bu proje sadece bir kitap projesi değil, kültürel bir devrimin habercisi.
