Bir dönemin kapandığını söylemek her zaman kolay değildir. Hele ki bu dönem, edebiyat dünyasının kalbinde atan bir dergiye aitse. Dergilik, adeta bir 'güzel adam' gibiydi — zarif, derin ve her sayısında yeni bir sürprizle okurlarını selamlıyordu.
Kimileri için sadece bir dergiydi belki, ama aslında çok daha fazlası... Sayfaları arasında kaybolduğunuzda, her satırda yeni bir dünyanın kapıları aralanıyordu. Şimdi o kapılar sessizce kapanırken, geriye sadece anılar ve sararmış sayfalar kaldı.
Neden Bu Kadar Özeldi?
Dergilik, diğerlerinden farklıydı. Belki de bu farkı yaratan, editörlerin her bir kelimeye verdiği özendi. Ya da belki de okurlarıyla kurduğu o samimi bağ... Kim bilir?
- Edebiyatın sınırlarını zorlayan içerikler
- Yeni yeteneklere kucak açan bir platform
- Okuru düşündüren, güldüren ve hüzünlendiren metinler
Ve işte şimdi, tüm bunlar birer anıya dönüştü. Peki ya bundan sonra? Edebiyat dünyası bu boşluğu nasıl dolduracak? Belki de cevap, yeni dergilerin sayfalarında saklıdır.
Son Sayfadan Notlar
Son sayıda yer alan o veda yazısı hâlâ hafızalarda. 'Güzel bir yolculuktu' diye başlıyordu ve gerçekten de öyleydi. Dergilik, okurlarına sadece metinler sunmadı — bir duygu, bir hayat sundu.
Şimdi raflarda yerini alan son sayı, belki de en değerli koleksiyon parçası olacak. Çünkü bazı şeyler bittiğinde, aslında yeni bir başlangıcın da habercisi oluyor. Kim bilir, belki de Dergilik'in ruhu, başka bir formda karşımıza çıkacak.
