İstanbul'un tarih kokan semti Üsküdar, geçtiğimiz akşam adeta şiirin büyüsüne büründü. Öyle sıradan bir kültür etkinliği değildi bu - sanki her bir mısrada yürekler çarpıyor, kelimeler dans ediyordu.
Nevbet Cafe'de düzenlenen bu özel buluşma, edebiyat severleri adeta mest etti. Mekânın loş ışıkları altında, şiirin o eşsiz atmosferi her yanı kaplamıştı. İnsan oturduğu yerden, "İşte tam da böyle anlar için yaşıyoruz" diye düşünmeden edemiyordu.
Kalemler Konuştu, Yürekler Dinledi
Geceye damgasını vuran isimlerden biri, hiç şüphesiz İbrahim Yıldız'dı. Onun şiirleri öyle sıradan dizeler değildi - her biri adeta bir yaşam öyküsü gibiydi. Okuduğu her mısrada, dinleyenler kendilerinden bir parça buldular. Kimi zaman hüzünlendirdi, kimi zaman tebessüm ettirdi.
Ve tabii Gülşen Yıldırım... Onun "Kalbimin Gizli Bahçesi" adlı şiiri, salondaki herkesi büyüledi. Öyle ki, şiir bittiğinde bir anlık sessizlik oldu - herkes o büyülü anın tadını çıkarıyordu sanki.
Sadece Şiir Değil, Bir Yaşam Deneyimi
Bu gece sadece şiir okumaktan ibaret değildi aslında. Katılımcılar arasında kurulan o samimi diyaloglar, edebiyat üzerine yapılan sohbetler... Hepsi, bu buluşmayı unutulmaz kılan detaylardı.
Organizatörlerin yüzündeki o memnun ifade her şeyi anlatıyordu zaten. "Amacımız, şiirin birleştirici gücünü hissettirmekti" diyorlardı - ve kesinlikle başarmışlardı.
Gece ilerledikçe, ortaya çıkan o sıcak atmosfer gerçekten tarif edilemezdi. İnsanlar bir yandan çaylarını yudumluyor, bir yandan da şiirin o derin dünyasında kayboluyorlardı.
Şiirin Kalbi Üsküdar'da Attı
Bu tür etkinliklerin ne kadar değerli olduğunu bir kez daha anladık aslında. Günlük koşuşturmacanın içinde, böyle anlara gerçekten ihtiyacımız var. Şiirin o terapötik etkisi, o birleştirici gücü...
Katılımcılardan biri, "Aylardır içimde birikenleri burada attım" diyordu - işte sanatın gücü buydu.
Gece sona ererken, herkesin yüzünde o tatlı bir hüzün ve memnuniyet vardı. Bir sonraki buluşmanın hayaliyle ayrıldı mekândan herkes. Üsküdar'ın o tarihi sokaklarında, şiirin izi uzun süre silinmeyecek gibiydi.
Sonuçta, böyle geceler bize şunu hatırlatıyor: Şiir sadece yazılan bir şey değil, yaşanan bir deneyim aslında. Ve Üsküdar'da, bu deneyim bir kez daha hayat buldu.
