Tam yetmiş dört yıl oldu onu kaybedeli. Ama hâlâ bu toprakların hafızasında taptaze bir kahramanlık destanı olarak yaşıyor Yörük Ali Efe. Bugün, Aydın'ın Sultanhisar ilçesi, onun için bir araya gelen yüzlerce kişiye ev sahipliği yaptı. Hava nasıl mıydı? Bir Ege kasabasının o bildik sıcaklığında, hüzün ve gurur iç içe geçmişti adeta.
Sabahın erken saatlerinde başladı her şey. Atatürk Anıtı'na çelenklerin konulmasıyla... Ardından saygı duruşu ve İstiklal Marşı. O marş ki, her bir dizesi onun ve arkadaşlarının hikâyesini haykırıyordu sanki.
Son Yolculuğuna Uğurlanır Gibi
Kalabalık, daha sonra Yörük Ali Efe'nin kabrine doğru yürüyüşe geçti. İnsanlar – genci, yaşlısı, çocuğu – hep birlikte. Adeta ona son bir kez daha eşlik eder gibiydiler. Kabir başında okunan dualar, rüzgârla karışıp Ege'nin dağlarına doğru yayıldı.
Konuşmalar yapıldı tabii. Belediye Başkanı Osman Yıldırkelle, "O'nun mücadelesi hepimize yol gösteriyor" dedi. Doğruyu söylemek gerekirse, her kelimesi yüreklere işliyordu. Yörük Ali Efe Müzesi'ne yapılan ziyaret ise işin en duygusal kısmıydı. O kılıcı, o tüfeği görmek... İnsanı o zor günlere götürüveriyor bir anda.
Bir Kahramanın Ardından
Kimdi bu Yörük Ali Efe? 1895 doğumlu bir yiğit. Milli Mücadele'nin en önemli figürlerinden biri. 1919'da Sultanhisar'daki Malgaç Baskını ile Yunan işgal kuvvetlerine adeta ilk darbeyi vurmuştu. Sonrasında? Sonrası zaten destan. Aydın ve çevresinin düşmandan temizlenmesinde payı büyük oldu. 1951'de aramızdan ayrıldı ama – inanın – hiç gitmedi.
Bu yılki tören, her yıl olduğu gibi, onu unutmadığımızın en büyük kanıtıydı. Onun bıraktığı mirası yaşatmak, hepimizin boynunun borcu değil mi zaten?
