Atina'nın kalbinde dün akşam saatlerinde yaşananlar, sokakları adeta bir protesto tiyatrosuna dönüştürdü. Gözlerden uzak değil, tam aksine herkesin gözü önünde cereyan eden bir eylemdi bu.
Bir grup aktivist, İsrailli iş adamlarının sahip olduğu lüks bir otelin önüne aniden doldu. Ellerindeki kovalarda ise parlak kırmızı boya vardı. Ve birden... Otelin beyaz duvarları kızıl bir örtüye büründü.
Mesaj Net ve Açıktı: 'Para Akışını Durdurun'
Eylemciler, boyama işlemi sırasında "İsrail'e para akışı durdurulsun" ve "Filistin yalnız değildir" sloganları attı. Yunan polisi olay yerine hızlıca intikal etse de, eylemciler olay yerinden uzaklaşmayı başarmıştı bile. Geride ise tepki çeken bir görüntü ve güçlü bir sembol kaldı.
Kırmızı renk, kanı ve acıyı temsil ediyordu kuşkusuz. Ama aynı zamanda bir uyarıyı da simgeliyordu: Durun. Artık yeter.
Otel ve Sahipleri Hakkında
Hedefteki otel, şehrin en gözde turistik bölgelerinden birinde yer alıyor ve uluslararası bir zincire bağlı. İsrail'den büyük yatırımcıların ortak olduğu bu tesis, lüksü ve konforu ile biliniyor. Fakat dün akşam itibarıyla, bir başka 'ün' de kazandı: Protestoların odağı olmak.
Yerel kaynaklar, otel yönetiminin duruma müdahale için hemen temizlik ekiplerini seferber ettiğini ancak boyanın çıkarılmasının saatler süren bir uğraş gerektirdiğini aktarıyor. Moral bozucu bir manzaraydı elbette onlar için.
Yetkililerden Açıklama Geldi mi?
Yunan polisi, eylemi düzenleyenlerin kimliğini tespit etmek için çalışma başlattı. Güvenlik kamerası kayıtlarını inceleyen yetkililer, olaya karışanların yakalanması için soruşturma yürütüyor. Fakat itiraf etmek gerekirse, bu tür organize eylemlerde failleri bulmak her zaman kolay olmuyor.
Öte yandan, İsrail Dışişleri Bakanlığı'ndan konuya dair resmi bir açıklama gelmedi. Sessizlikleri dikkat çekiciydi. Belki de stratejik bir tercihti bu.
Atina'daki bu olay, aslında küresel bir trendin sadece bir parçası. Dünyanın dört bir yanında, İsrail ile ticari ilişkisi olan şirketler ve yatırımcılar, benzer protestolarla karşı karşıya kalıyor. Bazen boya, bazen yapıştırıcı, bazen de oturma eylemleri... Yöntemler değişse de öz aynı: Ekonomik bağları koparmak için baskı oluşturmak.
Peki ya sizce? Sanıyorum ki sembollerin gücünü hafife almak mümkün değil. Bir kova boya, uluslararası bir diplomasi krizine dönüşmese de, kamuoyunun dikkatini çekmek adına oldukça etkili bir yöntem. Ve maalesef, bu tür hikayelerin sonu genelde aynı yere çıkıyor: Daha fazla gerilim.
