Dünya bir kez daha nefesini tuttu. İsrail'in Gazze'ye yönelik saldırıları, son 24 saatte inanılmaz bir yoğunluğa ulaştı. Tam 160'tan fazla hava saldırısı - bu sayıyı bir düşünün - küçücük bir bölgeye yağdı adeta.
Ortalık tam bir enkaza dönmüş durumda. Evler, binalar, sokaklar... Hepsi yerle bir. İnsanlar en temel ihtiyaçlarından bile mahrum bırakılmış halde. Elektrik yok, su yok, gıda yok. Sanki modern zamanlardan Orta Çağ'a ışınlanmış gibiler.
Sayılarla Değil, Hayatlarla Anlatılan Trajedi
Rakamlar soğuk geliyor kulağa, değil mi? 160 saldırı... Ama her biri aslında bir ailenin yok oluşu, bir çocuğun kaybolan geleceği, bir annenin bitmeyen acısı demek. İsrail yetkilileri 'hedeflerin vurulduğunu' söylüyor ama - gerçekte - hedef dedikleri yerler çoğunlukla sivil konutlar, marketler, bazen de camiler oluyor.
Uluslararası toplum ne mi yapıyor? Ah, bildik şarkıyı söylüyorlar işte. 'Endişeliyiz', 'kınıyoruz', 'ateşkes çağrısı yapıyoruz'... Ama fiili hiçbir adım yok. Sanki bir film izliyorlarmış gibi, uzaktan seyredip geçiyorlar.
İnsani Durum: Kelimelerle Anlatılamaz
Gazze'de yaşananları anlatmak için kelimeler yetersiz kalıyor gerçekten. Hastaneler hasta kabul edemiyor çünkü ilaç yok, ekipman yok. Doktorlar ellerinde bir şey olmadan seyrediyorlar ölümleri. Çocuklar - o masum yüzler - bombaların gürültüsünden uyuyamıyor, sürekli korku içindeler.
Ve en acısı da bu durumun 'olağan' hale gelmesi. İnsanlar her gün onlarca, yüzlerce bomba sesiyle yaşamaya alışmaya çalışıyor. Bu nasıl bir hayat ki?
Bölgeden Yükselen Sesler
Yerel kaynakların anlattıkları yürek parçalayıcı. Bir baba, "Evimiz yıkıldı, her şeyimiz gitti ama yaşıyor olmamıza şükrediyoruz" diyor. Düşünsenize, insan sadece hayatta kalmak için şükrediyor. Başka hiçbir şey istemiyor.
Diğer taraftan İsrail yetkilileri ise 'güvenlik operasyonu' diye adlandırıyor bu katliamı. Peki, güvenlik kimin için? Ölen siviller mi tehdit oluşturuyordu acaba? Yoksa bu, kolektif bir cezalandırma politikası mı?
Sonuç olarak - ve maalesef - Gazze'deki bu kanlı sarmal devam ediyor. Uluslararası toplumun somut adımlar atması gerekiyor artık. Çünkü her geçen gün, her yeni saldırı, daha fazla can kaybı, daha fazla yıkım demek. Ve insanlık adına hepimizin yüzünü kızartan bu tablo, ne yazık ki değişmiyor.
