İki hafta. Sadece on dört gün. İsrail ordusunun Müğayır'a girip çıkması işte bu kadar sürdü. Ama geride bıraktığı manzara, aslında yaşananların basit bir 'askeri operasyon'dan çok daha fazlası olduğunu anlatıyor adeta. Köy haritadan silinmişcesine yerle bir edilmiş.
Düşünün ki, bir zamanlar insanların yaşadığı, çocukların oynadığı bir yerden geriye sadece moloz yığınları kalsın. İşte Müğayır tam olarak bu. Filistinli yetkililerin ifadesiyle, adeta bir 'felaket bölgesi'.
Hiçbir Şey Eskisi Gibi Olmayacak
Köydeki neredeyse tüm binalar kullanılamaz hale getirilmiş. Evler? Yok. Camiler? Yıkıntı. Altyapı? Tamamen tahrip edilmiş. Hani derler ya 'taş üstünde taş kalmadı' diye, bu sözü tam anlamıyla hak eden bir durumla karşı karşıyayız.
En acı olanı ise bu yıkımın sadece fiziksel olmaması. İnsanların hayatları, anıları, geleceğe dair tüm umutları da yerle bir olmuş durumda. Geri dönmek isteyenler için dönecek bir ev, bir mahalle, bir köy kalmamış.
Uluslararası toplum sessiz – ya da en azından yeterince sesini çıkarmıyor. Bu görüntüler karşısında insan ister istemez düşünmeden edemiyor: Bu kadar yıkım 'güvenlik' adına mı yapıldı? Cevap bulması zor bir soru.
Bir Rakamdan Çok Daha Fazlası: 400 Bina
Yetkililerin verdiği bilgiye göre köydeki 400'ü aşkın bina tamamen kullanılamaz hale getirilmiş. Bu sadece soğuk bir istatistik değil. Her bir rakamın arkasında bir aile, bir hayat, bir dram yatıyor.
Yolların kazıldığı, temel altyapının sistematik bir şekilde hedef alındığı belirtiliyor. Yani olan biten plansız, gelişigüzel bir tahribattan ziyade, son derece organize bir yok etme hareketi izlenimi veriyor. İnsanın aklına ister istemez 'toprak altüst edilmiş' ifadesi geliyor.
Peki ya sonrası? Köy halkı şimdi nerede? Onlara ne olacak? Bu soruların net bir cevabı yok maalesef. Uluslararası insani yardım kuruluşlarının bölgeye erişim sağlaması ve durumu bağımsız olarak değerlendirmesi şart.
Müğayır'da yaşananlar, ne yazık ki bölgedeki daha büyük çatışmanın sadece küçük bir parçası. Ama her parça, aslında bütünün vahametini gözler önüne seriyor. İnsanlık olarak nereye gidiyoruz? Cevabı olmayan bir soru daha.
