Gece yarısına doğru, zaten yorgun olan Gazze semalarını bir anda çığlıklar ve dehşet kapladı. İsrail ordusuna ait savaş uçakları, neredeyse 200 ailenin barındığı El-Menasra kampını hedef aldı. O anları yaşayanların anlatımıyla: "Gök yarıldı ve cehennem yeryüzüne indi."
Bombardımanın şiddeti o kadar büyüktü ki, kilometrelerce öteden duyuldu. Evler, bir anda moloz yığınına dönüştü. İnsanlar, enkaz altında kalan sevdiklerini kurtarmak için çıplak elleriyle kazmaya başladı. Kimi komşusunu arıyordu, kimi çocuğunu... Senaryo, adeta bir kâbustu.
Uluslararası Tepkiler ve Sessizlik
Olayın hemen ardından birkaç ülkeden kınama açıklamaları geldi. Fakat çoğu devlet, olan bitene karşı âdeta sessizliğe büründü. Bu sessizlik, bölgedeki insani dramı daha da görünmez kılıyor. Peki, neden? Diplomasi mi, yoksa çifte standart mı? Cevap, havada asılı kaldı.
BM yetkilileri, "durumun vahameti" hakkında bir açıklama yapsa da, somut adımlar atılmadığı sürece bu açıklamaların bir anlamı kalmıyor. Bölge sakinleri ise uluslararası topluma güvenlerini iyice yitirmiş durumda.
Enkaz Altından Çıkan Hikâyeler
Ortalık toz duman içindeydi. Bir anne, iki çocuğunu kaybetmenin verdiği şokla saatlerce enkazın başında bekledi. Ona göre, çocukları sadece saklanıyordu. Bir baba ise kızının kolunu enkazdan çıkarmayı başardı, ama o soğuk el, artık ona cevap vermiyordu.
Yaralıların hastanelere taşınması ise ayrı bir trajedi. Elektrikler kesik, ilaç yok, doktorlar bitkin... Sağlık sistemi, neredeyse çökmüş durumda. Yaşananlar, insanlık adına yüz kızartıcı.
Peki, bu saldırı niye düzenlendi? İsrail tarafı, bölgede "terör unsurları" olduğunu iddia ediyor. Ama ortada ölen onlarca sivil var. Hesap sorulacak mı? Kimse bilmiyor.
Sonuç olarak, El-Menasra'da yaşananlar, sadece bir saldırı değil; aynı zamanda insanlığın nasıl da yok sayılabildiğinin acı bir göstergesi. Uluslararası camianın bu sessizliği, bir gün hepimizin vicdanını yakacak.
