Hayatın hiçbir yaşı, yeni bir şeyler öğrenmek için geç değil. Bunun en güzel kanıtıysa Muğla'nın Ortaca ilçesinde yaşayan 88 yaşındaki Hacer Ateş. Evet, yanlış duymadınız - seksen sekiz! Kendisi, Halk Eğitim Merkezi'nin açtığı okuma yazma kursuna katılarak adeta ikinci bir hayata başladı.
Düşünsenize, neredeyse bir asra yakın hayat tecrübesi var ve hâlâ öğrenmeye aç. "Ben okula gidemedim küçükken," diyor gözleri dolarak, "ama içimde hep bir ukde kalmıştı." Öyle ya, kim bilir kaç mektup okuyamamanın verdiği buruklukla geçmiş yıllar.
Torunlarına Mektup Yazmanın Keyfi
Şimdiyse her şey değişti. Artık kendi elleriyle torunlarına mektup yazabiliyor - bu basit gibi görünen ama onun için devrim niteliğindeki eylemi gerçekleştirebiliyor. "İlk mektubumu yazdığımda," diye anlatıyor gururla, "gözlerime inanamadım. Ben mi yazdım bunları? Gerçekten ben mi?"
Kurs öğretmeni Ayşe Yılmaz ise öğrencisiyle gurur duyduğunu belirtiyor: "Hacer Teyze'nin azmi hepimize ders oldu. Hiç bahanenin arkasına sığınmadı, her gün düzenli çalıştı. Genç öğrencilere taş çıkarttı doğrusu."
Geç Değilmiş Meğer
Aslında Hacer Teyze'nin hikâyesi, bize çok önemli bir şeyi hatırlatıyor: Öğrenmenin yaşı yok. İster 8 ister 88 olun, yeni beceriler edinmek için hiçbir zaman geç değil. O, bunu kanıtladı işte.
Komşuları başta şaşırmışlar tabii - "Bu yaştan sonra ne gerek var?" diyenler olmuş. Ama o, kimseyi dinlememiş. İçindeki o öğrenme ateşi hiç sönmemiş meğer. Şimdiyse herkes onun bu azmine hayran.
Peki ya siz? Belki de sizin de içinizde kalan, yapmak isteyip de ertelediğiniz bir hayaliniz vardır? Hacer Teyze gösterdi ki, başlamak için en uygun zaman her zaman şimdidir.
