Hayat bazen insana zorlu sınavlar sunar. Kimi zaman bu sınavlar o kadar ağırdır ki, pes etmek en kolay çözüm gibi görünür. Ama işte, tam da böyle anlarda bazı insanların içindeki o kıvılcım tutuşur ve imkansız gibi görüneni başarırlar.
Adını vermek istemeyen genç kızımız da tam olarak böyle biri. Çocukluğundan beri karşılaştığı sayısız engel – maddi zorluklar, ailevi problemler, hatta bazen kendi içindeki şüpheler – onu durdurmaya yetmemiş. "Yapamazsın" diyenlere inat, o hep bir adım daha atmış.
Yolun Başında
İlkokul yıllarında bile derslere olan tutkusu fark edilen bu genç kız, liseye geldiğinde işlerin daha da zorlaşacağını tahmin edemezdi. Ailesinin maddi durumu yüzünden dershaneye gidememiş, kitapları bile ikinci el almıştı. Ama o, her sabah erkenden kalkıp kütüphanenin yolunu tutmuş. "Belki bugün birisi kitabını unutur da ben bakarım" diye düşünerek...
Öyle anlar olmuş ki, okul çıkışı part-time işlerde çalışıp aile bütçesine katkı sağlamış. Üstelik tüm bunlar yetmezmiş gibi, kendisine inanan tek bir öğretmeninin verdiği güçle derslerden geri kalmamış.
Dönüm Noktası
Üniversite sınavına hazırlanırken yaşadığı evde elektrikler kesilmiş. Mum ışığında çalışmaya devam etmiş. Komşular "Bu kız manyak mı ne?" diye fısıldaşırken, o sadece hayallerine odaklanmış. Sonunda gelen o mucizevi sonuç – istediği bölüme yerleştiğini öğrendiğinde ağlamaktan gözleri şişmiş.
Şimdi üniversite koridorlarında dolaşırken bazen durup kendisine şaşırıyor: "Ben gerçekten bunu başardım mı?" diye. Evet, başardı. Hem de nasıl! Tüm zorlukları tek tek aşarak, inatla, azimle ve belki de en önemlisi – inanarak.
Onun hikayesi bize şunu gösteriyor: Engeller aşılmak içindir. Yeter ki içimizdeki o kıvılcımı söndürmeyelim. Çünkü aslında hepimiz, kendi hayatımızın kahramanlarıyız. Sadece bunu fark etmemiz gerekiyor.
