Dicle'nin nazlı nazlı aktığı o kadim topraklarda, Hasankeyf bambaşka bir havaya büründü adeta. Tarihin katman katman biriktiği bu antik kent, geçtiğimiz günlerde düzenlenen festivalle birlikte coşkunun ve müziğin başkenti haline geldi.
İnsan seli mi desem, bir renk cümbüşü mü - binlerce ziyaretçi akın etti bu büyülü atmosfere. Öyle sıradan bir festival değildi bu, hem geçmişle geleceği buluşturuyor hem de kültürler arasında köprü kuruyordu sanki.
Tarihin Kalbinde Müzik Şöleni
Festival alanındaki o enerjiyi tarif etmek gerçekten zor. Bir yanda binlerce yıllık mağaralar, diğer yanda modern sahne kurulumları... Bu tezatlık aslında ne kadar özel bir deneyim yaşadığımızın kanıtıydı.
Müzik başladığında ise her şey değişti. O eski taşların bile ritim tuttuğunu hissettim - belki de hayal gücümün bir oyunuydu ama inanın, orada bulunan herkes benzer duygular içindeydi.
Renkli Görüntüler ve Unutulmaz Anlar
Geleneksel kıyafetler içindeki dansçıların performansı gerçekten nefes kesiciydi. Adeta tarihten fırlamış gibiydiler. Ve o halk oyunları... Seyredenleri de kendine çeken, coşkulu bir enerji yayıyordu.
Çocukların yüzlerindeki o saf mutluluk - işte festivalin belki de en değerli kazancı buydu. Onlar için sadece bir eğlence değil, yaşayan tarih dersi gibiydi her şey.
Yerel sanatçıların performansları ise tam anlamıyla gönülleri fethetti. O yöreye özgü enstrümanların sesi, antik kentin duvarlarında yankılanırken, zamanın nasıl da durduğunu hissettim.
Kültür Köprüsü Kuruldu
Festival sadece eğlence değil, aynı zamanda kültürel bir diyalog platformuydu. Farklı yerlerden gelen insanlar, Hasankeyf'in büyüsü altında kaynaşıp gittiler.
Yerel el sanatları sergileri, o unutulmaya yüz tutmuş zanaatları gün yüzüne çıkarıyordu. Ustaların ellerinden çıkan o eşsiz ürünler, aslında ne kadar zengin bir kültürel mirasa sahip olduğumuzu hatırlattı bize.
Ve lezzetler... O yöreye özgü yemeklerin sunulduğu stantların önünde kuyruklar oluştu. Kokular öyle cezbediciydi ki, dayanmak mümkün değildi.
Festivalin belki de en çarpıcı yanı, tarihi dokunun canlı bir kültür sahnesine dönüşmesiydi. O anı yaşayan herkes için unutulmaz bir deneyim oldu - bundan eminim.
Gün batımında, Dicle'nin üzerine yansıyan o kızıllık içinde, müziğin yankılanışını dinlerken düşündüm: Hasankeyf sadece taş yığınları değil, yaşayan bir kültür hazinesi aslında. Ve bu festival de bunun en güzel kanıtıydı.
