Hani bazı insanlar vardır, adeta bir kültür hazinesi gibidirler... İşte Yavuz Bülent Bakiler de tam öyle biriydi. Ve maalesef bugün o hazinenin kapıları sonsuza kadar kapandı.
85 yaşında hayata gözlerini yuman Bakiler, geride binlerce kalp kırığı ve unutulmaz eserler bıraktı. Ankara'da tedavi gördüğü hastanede son nefesini verdi - Türk edebiyatının belki de en zarif kalemlerinden biriydi o.
Türkçenin Gür Sesi Sustu
1936'nın o soğuk Sivas günlerinde dünyaya gelen Bakiler, hayatı boyunca Türk diline adanmış bir ömür sürdü. Şiirleriyle, yazılarıyla, o kendine has üslubuyla... Ah, o üslup! Kimi zaman bir dost meclisinde sohbet eder gibi sıcak, kimi zaman ise bir bilge edasıyla derin.
Üniversite yıllarında başlayan yazın serüveni, giderek Türk edebiyatının kilometre taşlarından birine dönüştü. Gazetecilikten bürokrasiye, oradan edebiyat dünyasının en saygın isimlerinden biri olmaya uzanan o dolambaçlı yol - her durağı ayrı bir hikâyeydi adeta.
Eserleriyle Ölümsüzleşti
Şiir kitaplarından denemelere, araştırmalarından incelemelere kadar her biri bir başyapıt niteliğindeki eserleri:
- Yalnızlık - ilk şiir kitabı, adeta bir çığlık gibi
- Dost Eller - sıcak bir el uzatış gibi
- Üsküp'ten Kosova'ya - tarihe not düşen bir çalışma
- Türkistan Türkistan - Türk dünyasına açılan pencere
Ve daha niceleri... Her biri Türkçenin inceliklerini, Türk kültürünün zenginliğini yansıtan çalışmalar.
Son Yolculuğu
Cenazesi yarın öğle namazını müteakip Ankara Kocatepe Camii'nden kaldırılacak. Sevenleri, dostları, Türk edebiyatına gönül veren herkes orada olacak - son bir kez daha o büyük ustayı selamlamak için.
Geride kalanlara gelince... Eşi, çocukları, torunları ve binlerce seveni. Onlar için artık her şey biraz daha eksik, biraz daha soluk olacak. Ama şu var ki, Bakiler'in eserleri yaşadıkça, o da hep aramızda olacak.
Türk edebiyatının bu gür sesi sustu belki, ama yankısı asla dinmeyecek. Ruhu şad olsun.
