Gözyaşlarıyla karışan dualar, son vedanın hüznü... Türk edebiyatının sevilen ismi Yavuz Bülant Bakiler, 85 yıllık ömrünün ardından son yolculuğuna uğurlandı. Ve işte en dokunaklı kısım - tam da istediği gibi.
Ankara'da tedavi gördüğü hastanede hayata gözlerini yuman Bakiler'in naaşı, doğup büyüdüğü topraklara, Sivas'a getirildi. Buruk bir kalabalık toplanmıştı Paşa Camii avlusunda. Kimi gözleri dolu dolu, kimi hüzünle gülümsüyordu anılara.
Son İstek Yerine Getirildi
Aslında her şey çok netti Bakiler için. "Ben öldükten sonra" demişti bir röportajında, "annem ve babamın yanına defnedilmek istiyorum." Bu, onun en büyük vasiyetiydi adeta. Ve sevenleri bu son isteği harfiyen yerine getirdi.
Cenaze namazı öğle vakti kılındı. Kalabalık o kadar büyüktü ki cami avlusuna sığmadı insanlar. Sokaklar, caddeler - her yer yas tutan sevenlerle doluydu. İnsan düşünmeden edemiyor: Bir şairi bu kadar sevdiren neydi acaba?
Devletin Üst Düzey Temsili
Törende kimler yoktu ki? Cumhurbaşkanlığından, TBMM'den, hükümetten üst düzey temsilciler... Sivas Valisi Yılmaz Şimşek, Belediye Başkanı Hilmi Bilgin - hepsi oradaydı. Demek ki sadece halk değil, devlet de saygısını gösteriyordu bu büyük ustaya.
Aslında Bakiler'in hayat hikayesi de ilginçtir. 1936'da Sivas'ta doğmuş, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi'ni bitirmişti. Gazetecilik yapmış, TRT'de çalışmıştı. Ama asıl onu ölümsüz kılan, kaleminden dökülen o güzelim dizelerdi.
Şiirleriyle Yaşayacak
"Sivas'ta Yolun Sonu" gibi unutulmaz eserlere imza atan Bakiler, Türk diline ve kültürüne yaptığı katkılarla hafızalara kazınmıştı. Onun için belki de en doğrusu buydu - doğduğu topraklara, ailesinin yanına dönmek.
Şimdi Yunus Emre Kültür Bahçesi'ndeki aile kabristanında huzur içinde yatıyor. Yanı başında annesi Zeynep Hanım ve babası Mehmet Nuri Bey... Bir vasiyet, bir son istek daha yerine gelmiş oldu böylece.
Geride bıraktıkları mı? Onlarca şiir, yüzlerce makale, binlerce seven... Ve şu düşünce: Bazı insanlar ölmez, sadece eserleriyle yaşamaya devam eder. Yavuz Bülent Bakiler de onlardan biri artık.
