Yeşilçam'ın o unutulmaz çehrelerinden biri daha aramızdan ayrıldı. Engin Çağlar... İsmi bile bir dönemi anımsatıyor insana. Sinema perdesinde gördüğümüzde yüzümüzde tebessüm oluşturan, o sıcak bakışlı adam artık yok.
Peki kimdi bu Engin Çağlar? Aslında soruyu şöyle sormalı: Nasıl bir iz bıraktı bizde? Cevabı basit: Samimiyetiyle. Öyle lüks yaşantıların, gösterişli hayatların adamı değildi. Sade, mütevazı ve gerçek bir sanatçıydı.
Bir Dönemin Sessiz Kahramanı
1942'de İstanbul'da dünyaya gelen Çağlar, tam bir İstanbul beyefendisiydi. Sanat hayatına tiyatroyla başlamış, sonra Yeşilçam'ın büyülü dünyasına adım atmıştı. Oynadığı filmlerde genellikle yardımcı rollerde görünse de -biliyorsunuz bazı oyuncular vardır, küçük rollerde büyük izler bırakırlar- işte o tam da öyle biriydi.
1970'li yıllar... Türk sinemasının altın çağı diyebiliriz. İşte o dönemde "Kara Çalı", "Ölüm Tarlası" gibi unutulmaz yapımlarda yer aldı. Belki başrolde değildi ama ekranda göründüğü her sahne ayrı bir değerdi.
Son Yılları ve Sağlık Sorunları
Hayatın garip tecellisi... Bazen en tatlı anların arasına acı sızıverir. Çağlar, son dönemlerde ne yazık ki sağlık sorunlarıyla boğuşuyordu. İstanbul'da tedavi görüyordu ama -insan ölüm karşısında ne kadar çaresiz kalıyor- kurtarılamadı.
Şöyle bir düşünüyorum da, aslında her vefat bir dönemin de sonu oluyor. Engin Çağlar'ın ayrılışı da Yeşilçam'ın o güzelim günlerinden bir parçayı daha alıp götürdü sanki.
Sanatçının Mirası
Geride bıraktıkları? Onlarca film, yüzlerce rol ve binlerce hayranının kalbindeki o sıcak anılar. Belki genç kuşaklar onu çok tanımıyor olabilir -ne yazık ki zaman böyle bir şey- ama sinema tarihimizin altın sayfalarında her zaman yerini koruyacak.
Ölüm sebebi ne mi? Yaşlılığa bağlı sağlık sorunları diyebiliriz. Ama aslında önemli olan nasıl öldüğü değil, nasıl yaşadığı. O, sanatıyla yaşadı ve sanatıyla ölümsüzleşti.
Şimdi sevenleri, ailesi ve tüm sinema camiası yasta. Zor günler... Ama şunu unutmayalım: Perde kapandı sadece, oyun bitmedi. Engin Çağlar, filmlerinde yaşamaya devam edecek.
