Bazı yerler vardır, hayatla ölüm arasındaki o ince çizginin en belirgin hissedildiği. Yoğun bakım üniteleri işte tam da böyle yerler. İçeri adımınızı attığınız anda, soluduğunuz havanın bile ağırlaştığını hissedersiniz. Burada her saniye, kelimenin tam anlamıyla bir ölüm kalım mücadelesi veriliyor.
Makinaların düzenli bip sesleri, aslında bir kalbin attığının garantisinden başka ne olabilir ki? Monitörlerde yanıp sönen sayılar ve çizgiler, bir insanın varoluş mücadelesinin dijital yansımaları sadece. Ve bu karmaşanın ortasında, beyaz önlükleriyle adeta birer şövalye gibi savaşan insanlar: sağlık çalışanları.
Bir Nefes Alabilmek İçin Verilen Olağanüstü Mücadele
Yoğun bakım asla sadece bir 'oda' değildir. Burası, tıbbın son teknolojik imkanlarının, en deneyimli hekimlerin bilgisiyle buluştuğu, adeta bir yaşam laboratuvarı. Kritik durumdaki hastalar için açılan son koridor belki de. Ve inanın, bu koridordan geçebilenlerin hikayeleri, bir film senaryosundan farksız.
Düşünsenize, dakikalar içinde hayati risk oluşabilen durumlarda, saniyelerle yarışan müdahaleler. Solunum cihazlarına bağlanan hastaların, o cihazlardan kurtulup tekrar kendi nefesleriyle hayata dönüş anları. İşte o anlar, buradaki herkesin gözlerini nemlendiren o mucizevi anlar.
Gece Gündüz Demeden Çalışan Görünmez Kahramanlar
Aslında kimse farkında değil ama yoğun bakım hemşireleri, tanrının yeryüzündeki elçileri gibidir. Hastanın en ufak bir hareketini, bakışını, hatta soluk alışverişindeki değişimi bile anbean takip ederler. Onlar için mesai diye bir şey yoktur – çünkü hayat, saatlere bakmaz.
Doktorların verdiği kararları uygulayan, hastanın stabilizasyonunu sağlayan, ailelere moral veren bu insanlar, gerçekten takdir edilmeyi hak ediyor. Biliyor musunuz, bazen bir hastanın elini tutmak, onunla konuşmak, en gelişmiş ilaçlardan daha etkili olabiliyor? İnsan temasının iyileştirici gücü, işte tam da burada devreye giriyor.
Teknoloji ve İnsanlığın Buluşma Noktası
Modern tıbbın geldiği nokta gerçekten inanılmaz. Artık vücuttaki hemen hemen tüm fonksiyonları destekleyebilen, yapay organlar gibi çalışabilen cihazlar var. Ama şunu asla unutmayalım: en gelişmiş teknoloji bile, onu kullanan insanın bilgisi ve sezgisi olmadan bir hiçtir.
Yoğun bakımlardaki son teknoloji cihazlar, deneyimli hekimlerin ellerinde adeta canlanıyor. Bir hasta için doğru kararı vermek, bazen saniyeler içinde onlarca parametreyi değerlendirmek gerekiyor. Bu da ancak yoğun eğitim ve tecrübeyle mümkün.
Belki de hiç düşünmediniz ama yoğun bakım üniteleri, bir ülkenin sağlık sisteminin kalbidir. Buradaki başarı, aslında tüm sistemin ne kadar güçlü olduğunun da bir göstergesi. Ve Türkiye'nin bu alanda geldiği nokta, gerçekten gurur verici.
Son söz: Hayat, yoğun bakım kapılarının ardında yeniden başlıyor. Ve bu yeniden doğuş, kahraman sağlık çalışanlarının ellerinde şekilleniyor. Onlara minnettarız.
