Eyüpsultan'da bir akşam yemeği, hiç kimsenin tahmin edemeyeceği bir trajediye dönüştü. Ailece yenen o son yemeğin ardından yaşananlar, adeta bir kabus gibiydi. Anne birdenbire fenalaştı, yüzündeki ifade değişti ve o an her şey altüst oldu.
Ortaya çıkan son görüntüler, aslında olayın ne kadar sıradan bir başlangıcı olduğunu gözler önüne seriyor. Aile fertleriyle birlikte masada oturuyorlardı, yemek yeni bitmişti. Sonra... işte o an geldi. Aniden gelen bir rahatsızlık hissi ve ardından kontrol edilemeyen bir korku.
Her Şey Çok Hızlı Gelişti
Ortam bir anda telaşa dönüştü. Anne sandalyede doğrulamaz hale gelmişti, nefes almakta güçlük çekiyordu. Etraftakiler ne yapacaklarını şaşırmıştı - kimisi su getiriyor, kimisi camı açıyor, kimisi de hemen 112'yi arıyordu. Dakikalar sanki çok daha yavaş ilerliyordu.
Ambulansın gelişi, aslında daha büyük bir acının başlangıcı oldu. Hastaneye yetiştirilen anne için yapılan tüm müdahalelere rağmen, kalp krizi geri dönüşü olmayan bir yola girmişti. Ve en acı tarafı, bu olayın sadece bir başlangıç olmasıydı.
Ardından Gelen İkinci Darbe
Annenin vefat haberi aileye ulaştığında, herkesi bir şok dalgası sardı. Ama kimse, daha kötüsünün geleceğini bilemezdi. İki çocuk - henüz hayatlarının baharında olan iki evlat - bu habere dayanamadı. Belki de annelerine duydukları derin sevgi, onları takip etmeye yöneltti.
İki kardeşin ardı ardına hayatlarını kaybetmesi, bu trajediyi katmerli bir acıya dönüştürdü. Komşular "Bir aileden üç can birden gitti" diye fısıldaşıyordu. Geride kalanlar ise bu ani ve sert kayıpların şokunu atlatmaya çalışıyor.
O son yemeğin görüntüleri şimdi daha da anlam kazanıyor. Aile fertleri bir arada, gülüşmeler, sohbetler... Kim bilebilirdi ki bunun son yemekleri olacağını? Hayat bazen en beklenmedik anlarda, en acımasız dönüşleri yapıyor.
Eyüpsultan'da yaşanan bu olay, aslında hepimize bir kez daha hatırlatıyor: Sevdiğimiz insanlarla geçirdiğimiz her anın kıymetini bilmeliyiz. Çünkü yarınlar kimse için garanti değil.
