Hayat bazen en beklenmedik anlarda sürprizler yapıyor insana. Meryem Özkan için her şey, sıradan bir tatil planıyla başladı aslında. İstanbul'dan kalkıp Diyarbakır'a, ailesini ziyarete gitmişti. Oysa o tatil, hiç de hayal ettiği gibi geçmeyecekti.
Bir anda kendini çok yorgun hissetmeye başladı Meryem Hanım. O anki hislerini şöyle anlatıyor: "Başlarda üşütmüşüm sanıyordum, hani insan 'geçer' diye düşünür ya. Ama geçmek bilmeyen bir halsizlik, sürekli bir yorgunluk... Sonra o kan testleri, tahliller derken gerçek ortaya çıktı."
Hayatın Aniden Değiştiği O An
Diyarbakır'da yapılan tetkikler sonucu Meryem Özkan'a akut lösemi teşhisi konuldu. Bu haber, aile için adeta bir yıkım oldu. "Dünya başıma yıkıldı sandım" diyor Meryem Hanım, "Ama sonra kardeşim Hacer'in o kararlı bakışlarını hatırlıyorum. 'Ablam, biz seninleyiz' demişti. O an anladım ki yalnız değilim."
Kardeşlik Bağının Gücü
Hacer Hançer, ablasının durumunu öğrenir öğrenmez hiç tereddüt etmedi. Kemik iliği bağışında bulunmaya karar verdi. "Ablam için her şeyi yapardım zaten" diyor Hacer Hanım, gözleri dolarak. "O benim canım ablam. Doktorlar uygun olduğunu söylediğinde içimde tarifsiz bir sevinç ve hüzün vardı. Seviniyordum çünkü ona yardım edebilecektim, hüzünleniyordum çünkü o bu hastalıkla mücadele ediyordu."
İşte tam da bu noktada, tıp dünyasının mucizelerinden biri devreye girdi. Kemik iliği nakli için yapılan testlerde Hacer Hanım'ın dokularının ablasıyla %100 uyumlu olduğu görüldü. Bu, lösemi tedavisinde en önemli adımlardan biriydi.
Zorlu Tedavi Süreci ve Umut Işığı
Meryem Hanım, Diyarbakır'dan İstanbul'a getirilerek Okmeydanı Eğitim ve Araştırma Hastanesi'nde tedavi altına alındı. Kemoterapi süreci başladı. Bu dönemde ailenin dayanışması gerçekten görülmeye değerdi.
"Kemoterapi zorlu bir süreç" diye anlatıyor Meryem Hanım, "Ama ailenin sevgisi, desteği... İşte bunlar insana güç veriyor. Hacer'in her gün yanımda olması, benim için dua etmesi... Bunların hepsi birer ilaç gibiydi benim için."
Nakil Günü ve Duygu Yüklü Anlar
Kemik iliği nakli günü geldiğinde hastane koridorları duygusal anlara tanıklık etti. Hacer Hanım, "Ablamın gözlerindeki umudu görünce tüm korkularım kayboldu" diye anlatıyor o anları. "Sadece onun iyileşeceğini düşündüm. Belki biraz ağrılı olacaktı ama ablam için buna değerdi."
Nakil işlemi başarıyla gerçekleşti. Şu an Meryem Hanım'ın durumu oldukça iyi. Doktorlar sürecin umut verici şekilde ilerlediğini belirtiyorlar.
Bir Uyarı ve Önemli Mesaj
Meryem Özkan'ın hikayesi aslında hepimize önemli mesajlar veriyor. Özellikle kemik iliği bağışının ne kadar hayati olduğunu bir kez daha gösterdi bu yaşananlar.
Hacer Hanım'ın söyledikleri ise adeta herkese sesleniyor: "İnsanlar lütfen kemik iliği bağışçısı olsunlar. Siz de bir can kurtarabilirsiniz. Belki bir abla, belki bir anne, belki bir çocuk... Kim bilir?"
Ailenin bu zorlu süreçteki dayanışması, sevgisi ve inancı gerçekten takdire şayan. Meryem Hanım son olarak şunları söylüyor: "Hayat bana çok şey öğretti. Ailenin değerini, sağlığın kıymetini... Şimdi iyileşmek ve yeniden hayata dönmek istiyorum. Kardeşime ve tüm aileme minnettarım."
Bu hikaye, tıpkı zor günlerde bile umudun asla tükenmeyeceğini gösteren bir ışık gibi. Belki de gerçek mucizeler, işte böyle sıradan insanların olağanüstü sevgilerinde saklı.
