Güneşin altın sarısı ışıklarıyla aydınlanan bir sabah... Lösemiyle savaşan küçük kahramanlar, yüzlerindeki gülümsemelerle bir araya geldi. Bu buluşma, sadece bir etkinlik değil, belki de hayatlarının en renkli anlarından biriydi.
Doktorların "dinlen" dediği, ama yüreklerinin "yaşa" diye haykırdığı o minikler, moral kampında adeta yeniden doğdular. Kimi ilk kez balık tutmanın heyecanını yaşadı, kimi yeni arkadaşlıklar kurmanın mutluluğunu tattı. Hepsi birbirinden farklı hikayeleriyle, aynı umudu paylaştılar.
Terapi Gibi Geçen Günler
Sabahın erken saatlerinde başlayan etkinlikler, akşam yıldızlar altında devam etti. Resim atölyelerinde renklerle konuştular, müzikle içlerindeki sesi buldular. Uzmanlar diyor ki: "Bu tür buluşmalar, tedavi sürecinde moral desteği sağlıyor." Peki ya çocuklar? Onlar sadece "eğlendik" diyor, gözlerindeki ışıltıyla...
Annelerin gözyaşları ise ayrı bir hikayeydi. Bir yandan çocuklarının neşesine ortak olmanın mutluluğu, bir yandan yaşadıkları zorlu sürecin hatırlattığı duygular. "Keşke hiç hasta olmasalardı" diyen bir anne, "Ama burada oldukları için çok şanslıyız" diye ekliyor.
Umut Her Zaman Vardır
Organizatörlerin verdiği bilgiye göre, bu kamplar her yıl daha fazla çocuğa ulaşmayı hedefliyor. "Biz sadece bir gülümseme yaratıyoruz" diyorlar, "Asıl kahramanlar onlar." Löseminin zorlu tedavi sürecinde, bu tür etkinliklerin iyileşmeye katkısı yadsınamaz.
Kampın son gününde yapılan balon uçurma etkinliği ise görülmeye değerdi. Gökyüzüne bırakılan her balon, bir dilek, bir umut taşıyordu. Belki de en çok ihtiyaç duydukları şey buydu: Umut. Ve o gün, gökyüzü umutla doldu.
