Telefonun diğer ucundaki ses titriyordu. Belki de bir babanın yüreğine saplanan o kara bıçak, kelimeleri boğazında düğümlüyordu. Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın sıcak ama hüzünlü sesi ise o an belki de tek teselliydi.
"Milletimizin başı sağolsun" diyordu Erdoğan, adeta Türkiye'nin her köşesinden yükselen bir ahı dillendirircesine. 22 yaşındaki orman mühendisi Alperen Şen, dün Muğla'nın Köyceğiz ilçesinde çıkan yangında can verdi. Rüzgarın haince savurduğu alevler, bir ailenin dünyasını kararttı.
Şimdi o baba, cep telefonunu sıkı sıkı tutarken, devletin en tepesinden gelen o sesle belki biraz olsun rahatlamıştı. "Bu vatan evlatlarıyla ayakta" diye ekliyordu Cumhurbaşkanı, her hecenin altına bir hüzün çizgisi düşürerek.
Bir telefonun ağırlığı
Bazen bir telefon görüşmesi, tonlarca resmi tönden daha derin iz bırakır insan yüreğinde. Erdoğan'ın o kısacık konuşmasında, kaybedilen her canın bu ülke için ne kadar değerli olduğu saklıydı sanki.
Alperen Şen'in hikayesi, aslında bu topraklarda binlerce kez yazılan o kadim destanın yeni bir mısrasıydı. Görev aşkıyla yanan genç bir yürek, vatan için son nefesini verirken, geride bir milletin gözyaşlarını bırakıyordu.
"Biz sizin acınızı paylaşıyoruz" diyordu Cumhurbaşkanı, belki de tam da herkesin hissettiğini ama söyleyemediğini ifade ederek. Telefon kapanırken, iki tarafın da yüreğinde aynı ağırlık vardı: Vatan uğruna verilen her can, hepimizin ortak acısıydı çünkü.
