Hava soğuktu ama protokol sıcaktı. Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan'ın uçağı New York'a indiğinde, Türkiye'nin diplomasideki ağırlığını hissettiren bir sahne yaşandı. Her detayı düşünülmüş bir karşılama töreni, aslında önümüzdeki günlerin nasıl geçeceğinin de adeta bir habercisiydi.
Kimler yoktu ki orada? Türkiye'nin Birleşmiş Milletler Nezdinde Daimi Temsilcisi Büyükelçi Sedat Önal ve Türkiye'nin New York Başkonsolosu Reyhan Özgür – isimler önemli çünkü diplomasi her zaman yüzler ve ilişkiler üzerinden ilerler. Onlar, devletin en üst düzeydeki temsilcisini yalnızca bir merasimle karşılamıyorlardı; yoğun bir diplomasi maratonunun da ilk halkasını oluşturuyorlardı.
Peki ya sonra? Resmi törenler ve protokol görüntülerinin ötesinde, asıl mesele BM Genel Kurulu kapsamında yapılacak olan temaslardı. Dünya liderleriyle bir araya gelmek, küresel meseleleri masaya yatırmak, Türkiye'nin bölgesel ve uluslararası politikalarını anlatmak... Hepsi bu kısa ama son derece yogun zaman dilimine sığdırılacaktı.
New York caddeleri, her yıl olduğu gibi yine bir liderler geçidine tanıklık edecek. Ancak bu sefer Türkiye'nin sesi, özellikle enerji, güvenlik ve göç gibi hassas konularda yine kritik bir rol oynayacak gibi görünüyor. Erdoğan'ın programı, sadece ikili görüşmelerle sınırlı kalmayacak; aynı zamanda küresel sorunlara çözüm arayışlarında Türkiye'nin aktif diplomasisinin de bir göstergesi olacak.
Bu tür zirveler asla sadece bir 'görüşme' değildir. Arkasında derin stratejiler, uzun vadeli hedefler ve bazen de sürpriz diplomasi hamleleri yatar. Türkiye, bu yıl yine masada ve sahada aynı anda olmayı başaran ender ülkelerden biri olarak dikkat çekiyor.
Sonuç olarak, bu karşılama yalnızca bir başlangıçtı. Asıl önemli olan, bundan sonra yaşanacaklar. Dünya gündeminin ağırlığı Türkiye'nin omuzlarında, ama görünen o ki bu yükü taşıyacak diplomasi ekibi ve siyasi irade hazır.
