Ekonominin nabzını tutanlar dikkat! Tam da herkesin gelecek planları yaptığı şu günlerde, devletin de kolları sıvadığı anlaşılıyor. Cumhurbaşkanı Yardımcısı Cevdet Yılmaz'ın açıklamaları, 2026 yılı için kritik bir sürecin başladığını gösteriyor.
Aslında bütçe denilen şey -hele ki ülke ekonomisi söz konusu olduğunda- sadece rakamlardan ibaret değil. Adeta bir satranç oyunu gibi; her hamle, gelecek yılların temelini oluşturuyor. Yılmaz'ın da altını çizdiği gibi, "üretimde verimlilik" meselesi bu planlamanın tam kalbinde yer alıyor.
Verimlilik Artışı: Neden Şimdi?
Şunu sormak lazım: Neden herkes verimlilikten bahsediyor da bir türlü istediğimiz noktaya gelemiyoruz? İşte Yılmaz'ın açıklamaları bu soruya cevap arıyor gibi. Üretim süreçlerini gözden geçirmek, teknolojiyi daha etkin kullanmak ve -daha da önemlisi- kaynak israfının önüne geçmek... Bunlar kulağa hoş gelen sözler değil mi? Ama uygulamaya gelince işler karışıyor.
Bütçe maratonunun startını veren Yılmaz, tam da bu noktada devreye giriyor. "Yapısal reformlar" tabirini duymaya alıştık ama bu sefer işin ciddiyeti farklı. Sanki ekonomide yeni bir sayfa açılıyor gibi.
Detaylar Ne Anlatıyor?
Peki, bu bütçe çalışmaları sıradan bir devlet prosedürü mü? Hiç sanmıyorum. Zamanlama son derece manidar. Küresel ekonomideki belirsizlikler, enerji maliyetleri ve tedarik zincirlerindeki aksaklıklar düşünüldüğünde, 2026 için şimdiden hazırlık yapmak akıllıca bir hamle.
Üretim verimliliği denince akla sadece fabrikalar gelmesin. Tarımdan hizmet sektörüne, teknolojiden eğitime kadar her alanda verimlilik artışı hedefleniyor. Yılmaz'ın vurguladığı gibi, bu sadece devletin değil, özel sektörün de topyekün katılımını gerektiren bir süreç.
Bütçe hazırlıkları -inanın bana- sandığımızdan daha karmaşık. Her bakanlığın ihtiyaçları, projeler, yatırımlar... Hepsi tek bir potada eritilmeye çalışılıyor. Ve tabii ki sınırlı kaynaklarla en fazla işi başarmanın yolları aranıyor.
Peki Ya Sonrası?
Bütçe maratonu başladı ama asıl önemli olan, bu sürecin sağlıklı bir şekilde tamamlanması. Yılmaz'ın liderliğinde yürütülen çalışmaların, ekonomide gözle görülür bir canlanmaya yol açıp açmayacağını hep birlikte göreceğiz.
Şu kadarını söyleyeyim: Eğer üretimde verimlilik konusunda somut adımlar atılabilirse, 2026 yılı Türkiye ekonomisi için bir dönüm noktası olabilir. Tabii bunun için sadece devletin değil, hepimizin üzerine düşeni yapması gerekecek.
Sonuçta ekonomi -biraz da- güven işi. Planlar ne kadar sağlam olursa, geleceğe o kadar güvenle bakabiliriz. Yılmaz'ın başlattığı bu süreç, işte tam da bu güveni tazelemeyi amaçlıyor gibi görünüyor.
