Rusya Merkez Bankası, Batı yaptırımlarına maruz kalan finans kuruluşlarına önemli bir kolaylık sağlayan bir kararı uzattı. Bankaların, yaptırımlar için kritik kabul edilen belirli iç bilgileri kamuya açıklama zorunluluğundan muaf tutulmasına ilişkin düzenlemenin geçerlilik süresi, 31 Aralık 2026 tarihine kadar uzatıldı.
Hangi Bilgiler Gizli Kalacak?
Merkez Bankası'nın yaptığı yazılı açıklamaya göre, bu karar kapsamında Rus bankaları, mülkiyet yapısı ve yönetim kurulu üyelerine ilişkin detaylar dahil olmak üzere, uluslararası yaptırımlar bağlamında 'hassas' olarak değerlendirilen verileri gizli tutma hakkını elde ediyor. Bu hamle, özellikle Batılı ülkelerin hedef listesinde yer alan finans kuruluşlarının operasyonel ve yapısal bilgilerini korumayı amaçlıyor.
Mali Şeffaflık Devam Edecek
Ancak, bankacılık sektöründeki şeffaflık ilkesinden tamamen vazgeçilmiş değil. Rusya Merkez Bankası, söz konusu gizlilik kararının, bankaların finansal tablolarının yayınlanmasına engel teşkil etmeyeceğini de vurguladı. Açıklamada, mali tabloların, hassas bilgiler içermeyen bir formatta kamuoyuyla paylaşılmaya devam edeceği bilgisi yer aldı. Bu sayede, piyasa katılımcıları ve düzenleyiciler temel finansal sağlık göstergelerini izlemeye devam edebilecek.
Kararın Arka Planı ve Önemi
Bu uygulama aslında yeni değil. Rusya Merkez Bankası, Mart 2022'de, Ukrayna'ya yönelik askeri operasyonun ardından yoğunlaşan Batı yaptırımlarına bir tepki olarak benzer bir kararı ilk kez yürürlüğe koymuştu. Söz konusu tarihten bu yana birçok büyük Rus bankası, ABD, AB ve diğer ülkelerin finansal kısıtlamalarına maruz kaldı. Kararın süresinin uzatılması, yaptırımların orta vadede de devam edeceği beklentisiyle, bankaların bu tür dış baskılara karşı korunma kalkanının kalıcı hale getirildiğini gösteriyor.
Uzmanlar, bu adımın Rus finans sisteminin dış şoklara karşı dayanıklılığını artırma ve bankaların iç yönetim bilgilerinin yaptırım mekanizmalarında araç olarak kullanılmasını sınırlama amacı taşıdığını belirtiyor. Karar, aynı zamanda, Rusya'nın yabancı müdahalelere karşı ekonomik egemenliğini güçlendirme politikasının bir parçası olarak da yorumlanıyor.
