Hani derler ya, güneş doğduğu yerde batarmış. Iğdır'ın yetiştirdiği yiğit evlat Ferhat Ulutaş da, memleket toprağına dönerek son uykusuna yattı. Diyarbakır'da terörle mücadele operasyonu sırasında hayatını kaybeden bu genç asker, doğduğu topraklara emanet edildi.
O gün Iğdır'ın havası ağırdı. Sanki dağlar bile boynunu bükmüş, bu acıya eşlik ediyordu. Cenaze namazı için toplanan kalabalık, tıpkı bir insan seli gibiydi - her biri yüreğinde derin bir sızı taşıyarak.
Son Veda Töreninde Duygu Yüklü Anlar
Askeri törenle taşınan tabut, adeta bir milletin minnetini sırtlıyordu. İnsanların gözlerindeki o nemli bakışlar, kelimelerin anlatamayacağı kadar çok şey söylüyordu. Kimi genç, kimi yaşlı, hepsi aynı acıda buluşmuştu.
Valilik ve belediye başkanlarından tutun da sıradan vatandaşlara kadar herkes oradaydı. Sanki şehidimizin ardından, bir milletin yüreği orada atıyordu. O anları görenler için unutulması imkansız bir tabloydu bu.
Bir Ailenin Tarifsiz Acısı
Anne-babanın o hali... Gözyaşları sel olup akıyor, yürekler paramparça oluyordu. Bir evlat kaybetmenin verdiği o tarifsiz acı, yüzlerine yansımıştı. Ama bir yandan da gurur vardı gözlerinde - vatan için canını feda eden bir evlat yetiştirmenin haklı gururu.
Genç Ferhat'ın yakınları, belki de hayatlarının en zor gününü yaşıyorlardı. Ama şunu biliyorlardı ki, o artık sadece onların değil, tüm milletin evladı olmuştu.
Ve nihayet, toprağa verildiği o an... Herkes nefesini tutmuş, bu son vedayı izliyordu. Mezarı başında dualar, gözyaşları ve çiçekler vardı sadece. Iğdır'ın bağrı, kendi evladını bağrına basmıştı sonunda.
Bu acı olay, bize bir kez daha gösterdi ki, bu vatan kolay kazanılmadı ve kolay korunmuyor. Her karış toprağında şehitlerimizin kanı var. Ferhat Ulutaş da o kahramanlardan biri olarak tarihe geçti.
