Okyanusun ortasında, dalgaların arasında sessiz bir fırtına kopuyor. Avusturyalı insan hakları savunucusu Armin Schutter, insanlık tarihinin en kadim protesto yöntemlerinden birine başvurdu - açlık grevi. Hem de nerede biliyor musunuz? Tam da Akdeniz'in göbeğinde, Küresel Sümud Filosu'nun bir gemisinde.
Bu kararı almak kolay olmadı elbette. Schutter'in yüzündeki kararlı ifade, sözcüklerden çok daha fazlasını anlatıyor adeta. "Artık yeter!" diyor sessiz çığlığıyla. İsrail'in Gazze'ye yönelik saldırılarına dünyanın seyirci kalamayacağını haykırıyor.
Bir İnsanın Vicdanıyla Başbaşa Kalışı
Schutter'in bu radikal kararı aslında bir çeşit çığlık. Dünyanın dört bir yanından aktivistlerle birlikte yola çıkan filo, insani yardım taşıyor evet. Ama bazen yardım paketlerinden daha güçlü mesajlar da gerekli oluyor. İşte tam da bu yüzden Schutter, bedenini bir protesto aracına dönüştürdü.
Düşünsenize - okyanusun ortasında, günlerce sürecek bir açlık grevi. Rüzgarın uğultusu, dalgaların sesi ve bir adamın sessiz direnişi. Schutter'in sözcükleri kulaklarımda çınlıyor: "Filistin halkının çektiği acıları bir nebze olsun anlayabilmek için..."
Uluslararası Topluma Sessiz Çağrı
Bu eylem sadece Schutter'in kişisel kararı değil aslında. Tüm dünyaya şu mesajı veriyor: İnsanlık ayakta kalmalı! Gazze'de yaşanan insanlık dramı karşısında sessiz kalmak mümkün değil. Schutter'in açlık grevi, uluslararası topluma adeta bir ayna tutuyor.
Peki ya sonrası? Schutter, talepleri karşılanana kadar grevine devam edeceğini söylüyor. Bu, belki de modern zamanların en dokunaklı protesto biçimlerinden biri. Bir insanın, kendi bedeni pahasına başkaları için verdiği mücadele.
Küresel Sümud Filosu'nun bu yolculuğu artık sadece insani yardımdan ibaret değil. Aynı zamanda bir vicdan muhasebesi, bir insanlık sınavı. Schutter'in eylemi bize şunu hatırlatıyor: Bazen en güçlü protesto, en sessiz olandır.
